Ένα κρύο πρωινό Παρασκευής του Φλεβάρη επισκεφθήκαμε το σπίτι του καλού φίλου και πατριώτη Μηνάς Αταμιάν, παλιού παράγοντα της Αρμενικής Πειραιώς, για μια συζήτηση γύρω από το ποδόσφαιρο. Ο 87χρονος Μηνάς μέσα από την κουβέντα μας ζωντάνεψε τις ποδοσφαιρικές του αναμνήσεις και την ίδια στιγμή η σύζυγός του κυρία Σιράν φρόντιζε να ζεστάνει την ατμόσφαιρα με τον καφέ και τις νόστιμες λιχουδιές της.

Από τότε πέρασαν πάνω από δύο μήνες μέχρι να ετοιμαστεί το τελευταίο τεύχος του περιοδικού μας. Δυστυχώς, στις 17 Απριλίου 2023, ο καλός μας φίλος μάς αποχαιρέτησε για πάντα. Άνοιξε ξαφνικά τα φτερά του και πέταξε στη γειτονιά των αγγέλων. Ο Μηνάς εκτός από την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο και την αγαπημένη του Αρμενική, είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του ως μέλος της ενοριακής επιτροπής της Αρμενικής Εκκλησίας του Αγίου Ιακώβου Νίκαιας, καθώς και της επιτροπής για την ανοικοδόμηση του «Πολιτιστικού Κέντρου Ζαβαριάν».

---

Σαρκίς Αγαμπατιάν

Σύντομο ιστορικό της ομάδας ποδοσφαίρου

Όπως μας ενημερώνει η διαδικτυακή Wikipedia η «Αρμενική Αθλητική Ένωσις» (χάριν συντομίας «Αρμενική») ιδρύθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1924 από τους Αρμένιους προσκόπους με επικεφαλής ένα μέλος της κοινότητας ονόματι Μαλακιάν: «Οι εν Αθήναις και Πειραιεί Αρμένιοι πρόσφυγες συνέπηξαν από ημερών αθλητικόν σύνδεσμον... την παρελθούσαν Κυριακήν εις την Αρμενικήν εκκλησίαν και εις τους Αρμενικούς συνοικισμούς εγένετο η τελετή της ιδρύσεως του συνδέσμου...».

Αποτελούσε «παράρτημα της εν Παρισίοις νυν εδρευούσης υπό την αυτήν επωνυμίαν αθλητικής οργανώσεως». Στην ομάδα εντάχθηκαν έξι παίκτες από τη ομώνυμη ομάδα της Σμύρνης, από τους οποίους οι πέντε είχαν αγωνιστεί την προηγούμενη σεζόν με τον Πανιώνιο. Ήταν οι Κ. και Μ. Αμπετιάν, Χ. Αρονιάν, Μινασιάν και Χ. Γκιουντενιάν. Αργότερα θα ιδρυθούν παραρτήματα σε διάφορες πόλεις της επαρχίας και σε συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. 

Η Αρμενική Πειραιώς ιδρύθηκε το 1926 στη συνοικία της Παλιάς Κοκκινιάς και από τα πρώτα χρόνια συμμετείχε στο τοπικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της πόλης, έχοντας αρκετές διακρίσεις στο ενεργητικό της. Ο σύλλογος από τα πρώτα χρόνια που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα δεν είχε μό­νο Αρμένιους φιλάθλους και οπαδούς, αλ­λά και αρ­κε­τούς Έλ­λη­νες, οι οποί­οι εκτιμούσαν το τε­χνι­κό παι­χνί­δι, το ή­θος και την α­ξιοπρέ­πεια των παικτών και πα­ρα­γό­ντων της. Πολλά κύ­πελ­λα ή­θους κο­σμούν την τροπαιο­θή­κη της. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια αγωνιζόταν με επιτυχία στη Β΄ κατηγορία του τοπικού ερασιτεχνικού πρωταθλήματος Πειραιά έχοντας στις τάξεις εκτός από Αρμένιους και αρκετούς Έλληνες ποδοσφαιριστές.

Από τη συζήτηση μας με τον Μηνάς Αταμιάν που καταγράφηκε σε μαγνητόφωνο, σταχυολογήσαμε μερικά αποσπάσματα, τα οποία παραθέτουμε:

«Η ενασχόλησή μου με τα διοικητικά του συλλόγου ξεκίνησε την περίοδο 1964-65. Η ομάδα αγωνιζόταν τότε στο πρωτάθλημα της Γ΄ κατηγορίας και το 1967 ανέβηκε στη Β΄ κατηγορία Πειραιώς. Λίγα χρόνια αργότερα υπήρξε ένα είδος συγχώνευσης με το αδελφό σωματείο της Αρμενικής Αθηνών, δηλαδή ήρθαν με μεταγραφή οι καλύτεροι παίκτες της όπως οι Κουλογιάν, Σαλβαρτζιάν κ.ά. Από την ομάδα της Αγίας Παρασκευής είχε έρθει με μεταγραφή ο Κοτζαγιάν και από την ομάδα της Αργυρούπολης ο Κρικοριάν, οι οποίοι μαζί με τους Ζαρταριάν, Κεβορκιάν, Καπαματζιάν, Φωτάκη, Κιρμιτζόγλου, Φαντόπουλο, Παπαδόπουλο, Θανάση Σαραβάκο κ. ά. δημιούργησαν ένα πολύ ισχυρό σύνολο.

Η ομάδα της Αρμενικής Πειραιώς είχε μια ξέφρενη πορεία. Την περίοδο 1972-73 ανέβηκε από την Γ΄ στη Β΄ κατηγορία, ενώ την αμέσως επόμενη 1973-74 αναδείχθηκε μια από τις κορυφαίες ομάδες του πρωταθλήματος Β΄ κατηγορίας Πειραιώς. Κέρδιζε το ένα παιχνίδι μετά το άλλο και πήγαινε ολοταχώς για άνοδο. Ο αγώνας πάντως που θα μείνει βαθιά χαραγμένος στη μνήμη μου ήταν ανάμεσα στην Αρμενική και τη Χαλκηδόνα. Και δύο ομάδες διεκδικούσαν την άνοδο στην Α΄ κατηγορία Πειραιώς. Ήταν τέτοια η κρισιμότητα αυτού του αγώνα που εκείνη την ημέρα κόπηκαν 1.500 εισιτήρια και είχε δημιουργηθεί το αδιαχώρητο στο γήπεδο της Νίκαιας, κυρίως από τους φιλάθλους της Αρμενικής. Το παιχνίδι έληξε 5-1 υπέρ της Αρμενικής με τρία γκολ του τρομερού Αγκόπ Κρικοριάν. Ήταν ένας πραγματικός θρίαμβος. Με τη λήξη του αγώνα επικράτησε πανζουρλισμός στο γήπεδο.

Ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός που μετά τον αγώνα παίκτες, διοίκηση και φίλοι της ομάδας ξεφάντωσαν στα μπουζούκια μέχρι το πρωί. Προπονητής τότε ήταν ο βετεράνος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Κρικόρ Αγιανιάν. Πριν από αυτόν είχαμε τον Μωυσίδη (είχε αρμενική καταγωγή από την πλευρά της μητέρας του) και τον Βαραμέντη, παλιό ποδοσφαιριστή της Προοδευτικής Πειραιώς.

Μετά από δέκα χρόνια θητείας στα διοικητικά της ομάδας αποχώρησα το 1974, παραμένοντας απλώς φίλαθλος. Αργότερα, γύρω στο 1987, επανήλθα στα αθλητικά δρώμενα της αρμενικής κοινότητας και εκλέχτηκα στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Ένωσης Αρμενίων Αθλητών Ελλάδος για τρεις θητείες μαζί με τους Βαρουζάν Νισανιάν, Σέρκο Ισκαλατιάν, Γκαρμπίς Κουγιουμτζιάν, Οννίκ Χαρονιάν, Ζαντίκ Τζανικιάν και Γκάρο Οβακιμιάν… ».  

Κύκνειο άσμα

Την περίοδο 2016-17 η ομάδα της Αρμενικής ανέβηκε για τελευταία φορά στα «σαλόνια» της Α΄ κατηγορίας Πειραιώς. Ωστόσο, αμέσως μετά, την επόμενη ποδοσφαιρική περίοδο ξεκίνησε η καθοδική πορεία της προς τα «αλώνια» των μικρότερων κατηγοριών μέχρι που κάποια στιγμή έπεσε η αυλαία και η διοίκηση του συλλόγου διέκοψε οριστικά τη λειτουργία του ποδοσφαιρικού της τμήματος. Δυστυχώς, η μοίρα επεφύλαξε το ίδιο πικρό τέλος και στην ποδοσφαιρική ομάδα της Αθήνας. Έτσι, εκατό περίπου χρόνια από την ίδρυσή τους οι δύο ιστορικοί σύλλογοι της Αθήνας και του Πειραιά διαγράφηκαν οριστικά από τον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας…

Οι αιτίες για το άδοξο τέλος τους είναι πολλές και ποικίλουν. Εν συντομία χωρίς βαθύτερη ανάλυση: οικονομική και κοινωνική κρίση που μαστίζουν τη χώρα την τελευταία δεκαετία, αδιαφορία της πολιτείας για την οικονομική ενίσχυση των ερασιτεχνικών σωματείων, απογοήτευση διοικητικών στελεχών της ομάδας από την αδιαφορία του κόσμου και των ιθυνόντων της κοινότητας, διχογνωμίες και έλλειψη συνεννόησης ανάμεσα στα μέλη των εκάστοτε διοικήσεων, απροθυμία, έλλειψη ενδιαφέροντος ή και εθελοντικής εργασίας από νεότερα στελέχη και πολλά άλλα που χρειάζεται μεγάλη συζήτηση για να αναλυθούν.

Tweet

Share