Πακό Σαχακιάν Εκτύπωση E-mail

Με τον Πρό­ε­δρο του Να­γκόρ­νο Κα­ρα­μπάχ,

Πα­κό Σα­χα­κιάν

 

Στον Μάικ Τσιλιγκιριάν

Απρίλιος-Ιούνιος 2012 Τεύχος 73

 

 

“Δεν μπο­ρού­με να ε­να­πο­θέ­σου­με

ό­λες τις ελ­πί­δες μας στη

διε­θνή κοι­νό­τη­τα”


 

Κύ­ριε Πρό­ε­δρε, τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια έ­χου­με γί­νει συ­χνά μάρ­τυ­ρες μιας σει­ράς διε­θνών προ­σπα­θειών διευ­θέ­τη­σης του ζη­τή­μα­τος του Να­γκό­ρο Κα­ρα­μπάχ, ό­που πά­ντα γί­νεται λό­γος για τα αν­θρώ­πι­να δι­καιώ­ματα. Μπο­ρούν αυ­τές οι προ­σπά­θειες να συμβά­λουν στην ε­πί­λυ­ση του ζη­τή­μα­τος;


Σω­στά θέ­σα­τε το θέ­μα των αν­θρώ­πι­νων δι­καιω­μά­των, για­τί πράγ­μα­τι αυ­τά έ­χουν πα­ρα­βια­στεί ό­λα αυ­τά τα χρό­νια, κυ­ρί­ως τα δι­καιώ­μα­τα του λα­ού του Να­γκόρ­νο Κα­ρα­μπάχ. Ε­μείς δεν έ­χου­με πά­ψει να το ε­πι­ση­μαί­νου­με αυ­τό, και κα­θώς φαί­νεται, η προ­σπά­θεια ε­τών έ­χει α­πο­δώ­σει καρπούς. Πράγ­μα­τι κι ε­μείς πα­ρα­κο­λου­θού­με τις προ­σπά­θειες της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας για ει­ρή­νευ­ση, στην α­νά­γκη της ο­ποί­ας κι ε­μείς πι­στεύ­ου­με κι έ­χου­με πά­ντα συμ­βάλλει στην επί­τευ­ξή της. Ξέ­ρε­τε ό­μως, υ­πάρ­χουν κά­ποια ε­μπό­δια που τη δυ­σχε­ραί­νουν.

Το κυ­ριό­τε­ρο ε­μπό­διο εί­ναι η μη ε­ποι­κο­δο­μη­τι­κή στά­ση του Α­ζερ­μπα­ϊτζάν. Η διε­θνής κοι­νό­τη­τα έ­χει α­ντι­λη­φθεί ό­λα αυ­τά τα χρό­νια ποιοι εί­ναι ό­ντως έ­τοι­μοι για την ε­πί­λυ­ση του ζη­τή­μα­τος και ποιοι δη­μιουρ­γούν τε­χνη­τές δυ­σκο­λί­ες.

 

Οι ο­λο­έ­να κλι­μα­κού­με­νες α­να­κοι­νώ­σεις που θυ­μί­ζουν πο­λε­μι­κό σάλ­πι­σμα εκ μέρους του Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν έ­χουν προ­φα­νώς α­πο­σταθε­ρο­ποι­η­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα. Χαι­ρό­μα­στε που λέ­τε πως η διε­θνής κοι­νό­τη­τα το α­ντι­λαμ­βά­νεται αυ­τό. Ό­μως οι α­πει­λές αυ­τές έ­χουν κά­ποια βά­ση;


Ξέ­ρε­τε, ε­μείς δεν μπο­ρού­με να ε­να­πο­θέ­σου­με ό­λες τις ελ­πί­δες μας στη διε­θνή κοι­νό­τη­τα, κα­θώς η ι­στο­ρί­α έ­χει δεί­ξει πως πολ­λές φο­ρές οι διε­θνείς ορ­γα­νι­σμοί δεν έ­χουν κα­τα­φέ­ρει να πραγ­μα­το­ποι­ή­σουν την α­πο­στο­λή τους ως το τέλος.

Ε­πο­μέ­νως ε­μείς που ζού­με τον ε­πε­κτα­τι­σμό του Α­ζερ­μπα­ϊ­τζάν στο πε­τσί μας κα­θη­με­ρι­νά, κά­νου­με ό,τι εί­ναι α­πα­ραί­τη­το ώ­στε ε­άν απο­φα­σί­σει να μην α­κο­λου­θή­σει ό­σα προ­τεί­νει η διε­θνής κοι­νό­τη­τα να εί­μα­στε έ­τοι­μοι να πρά­ξου­με δε­ό­ντως. Ε­μείς α­νοι­κο­δο­μού­με τη χώρα μας υ­πο­λο­γί­ζο­ντας τις ό­ποιες πι­θα­νές αλ­λα­γές δε­δο­μέ­νων.

Ό­λοι οι Αρ­μέ­νιοι αι­σθα­νό­μα­στε πο­λύ κο­ντά με τους συ­μπα­τριώ­τες μας στο Καρα­μπάχ. Η Δια­σπο­ρά ε­πι­θυ­μεί δια­κα­ώς να δει ν’ α­να­γνω­ρί­ζε­ται διε­θνώς η Δημο­κρα­τί­α του Να­γκόρ­νο Κα­ρα­μπάχ. Πι­στεύ­ε­τε πως η πο­λι­τι­κή συ­γκυ­ρί­α ευ­νο­εί κά­τι τέ­τοιο; Πώς μπο­ρεί να βο­η­θή­σει η Διασπο­ρά;

Η ε­πί­σκε­ψή μου ε­δώ, σ’ αυ­τό α­πο­σκο­πεί. Να γνω­ρί­σου­με την πα­ροι­κί­α, τις δο­μές της, τους συ­μπα­τριώ­τες μας που ζουν ε­δώ.

Ε­μείς ξέ­ρου­με κα­λά πως ό,τι έ­χου­με πε­τύ­χει ως τώ­ρα το έ­χου­με κάνει μα­ζί με τ’ α­δέρ­φια μας στην Αρ­με­νί­α και τη Δια­σπο­ρά. Το ί­διο ο­φεί­λου­με να κά­νου­με και τώ­ρα: ν’ α­ξιο­ποι­ή­σου­με πλή­ρως το αν­θρώ­πι­νο δυ­να­μι­κό της Δια­σπο­ράς και για τη διε­θνή α­να­γνώ­ρι­ση της Δη­μο­κρα­τί­ας μας.

 

Στην ει­κο­σα­ε­τή α­νε­ξαρ­τη­σί­α του Να­γκόρ­νο Κα­ρα­μπάχ, η κοι­νω­νί­α έ­χει κα­τα­φέ­ρει να προ­ο­δεύ­σει; Ο α­πο­κλει­σμός της Αρ­με­νί­ας έ­χει αρ­νη­τι­κές συ­νέ­πειες;


Α­σφα­λώς και ο α­πο­κλει­σμός της Αρ­με­νί­ας έ­χει αρ­νη­τι­κές συ­νέ­πειες και στην οι­κο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση του Να­γκόρ­νο Κα­ραμπάχ. Συ­νά­μα ό­μως έ­χουν υ­πάρ­ξει και πολλές θε­τικές ε­ξε­λί­ξεις. Εί­ναι γνω­στό πως η οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας εί­χε ή­δη α­πο­δε­κα­τι­στεί ό­ταν ξε­κί­νη­σαν οι βομ­βαρ­δι­σμοί. Τώ­ρα θα πρέ­πει αφ’ ε­νός να ξα­ναστή­σου­με τη χώ­ρα, αφ’ ε­τέ­ρου να τη βο­η­θή­σου­με ν’ α­να­πτυ­χθεί.

Ε­ξυ­πα­κού­ε­ται ό­τι το έρ­γο αυ­τό γί­νε­ται με τη συ­νερ­γασί­α της Δια­σπο­ράς, η πα­ρου­σί­α της ο­ποί­ας εί­ναι πά­ντα αι­σθη­τή σε ό­λη την ει­κο­σα­ε­τή α­νε­ξαρ­τη­σί­α του Να­γκόρ­νο Κα­ρα­μπάχ. Να προ­σθέ­σω πως πα­ρά τη διε­θνή οι­κο­νο­μι­κή κρί­ση, ε­μείς κα­τα­φέ­ραμε να έ­χου­με με­γά­λη οι­κο­νο­μι­κή α­νά­πτυ­ξη και κα­λό ε­πί­πε­δο ζω­ής.

Η α­νά­πτυ­ξη για φέ­τος έ­φτα­σε το 10%, κά­τι που σύμ­φω­να με τους ει­δι­κούς α­πο­τε­λεί ση­μα­ντι­κό δεί­κτη. Η θε­τι­κή αυ­τή ε­ξέ­λι­ξη ο­φεί­λε­ται στην ερ­γα­τι­κό­τη­τα του λα­ού μας και την α­γά­πη του για την πα­τρί­δα.

Ε­γώ πι­στεύ­ω πως αν ε­ξα­κο­λου­θή­σου­με να ε­πι­δει­κνύ­ου­με αυ­τή τη θέ­λη­ση μπο­ρούμε να ε­πι­τύ­χου­με α­κό­μη κα­λύ­τε­ρα α­ποτε­λέ­σμα­τα.

Έ­νας πο­λύ ση­μα­ντι­κός το­μέ­ας ε­πίσης εί­ναι αυ­τός του του­ρι­σμού. Εί­ναι περιτ­τό φυ­σι­κά ν’ α­να­φέ­ρου­με την ε­ξαι­ρε­τι­κή φυ­σι­κή ο­μορ­φιά του τό­που μας και την πε­ρι­βό­η­τη φι­λο­ξε­νί­α του λα­ού μας. Για το λό­γο αυ­τό κα­τα­σκευάζο­νται σύγχρο­να ξε­νο­δο­χεί­α που μπο­ρούν να ι­κα­νο­ποι­ήσουν και τον πιο α­παι­τη­τι­κό ε­πι­σκέ­πτη, κα­θώς και άλ­λες του­ρι­στι­κές υ­πο­δο­μές. Για τον ί­διο λό­γο εκ­συγ­χρο­νί­ζου­με το α­ε­ρο­δρό­μιο του Στε­πα­να­κέρ­τ και το ε­φοδιά­ζου­με με ε­ξο­πλι­σμό τε­λευ­ταί­ας τε­χνο­λο­γί­ας.

 

Υ­πάρ­χει θέ­μα με­τα­νά­στευ­σης του λα­ού α­πό το Να­γκόρ­νο Κα­ρα­μπάχ;


Ό­χι. Με­τά τις προ­ε­δρι­κές ε­κλο­γές του 2007, με­λε­τώ­ντας την κα­τά­στα­ση, φτά­σα­με στο συ­μπέ­ρα­σμα πως θα πρέ­πει ο­πωσ­δή­πο­τε να βελ­τιώ­σου­με τις συν­θή­κες δια­βί­ω­σης του λα­ού μας. Έ­τσι κα­ταρ­τή­σα­με έ­να πρό­γραμ­μα που συ­μπε­ρι­λάμ­βα­νε κί­νη­τρα για τη σύ­να­ψη γά­μων, την α­πό­κτη­ση πολ­λών παι­διών, κ.ά. Τα προ­γράμ­μα­τα αυ­τά έ­χουν ή­δη αρ­χί­σει ν’ α­πο­δί­δουν καρ­πούς. Ενώ το 1992 το Να­γκόρ­νο Κα­ρα­μπά α­ριθ­μού­σε 138.000 κα­τοί­κους, σή­με­ρα ο α­ριθ­μός αυ­τός α­νέρ­χεται στους 145.000.

Ό­σον α­φο­ρά το ρυθ­μό των γεν­νή­σε­ων, πλη­σιά­ζου­με τους δεί­κτες που εί­χα­με ε­πί Σο­βιε­τι­κής Έ­νω­σης. Συ­νεχί­ζου­με με τον ί­διο ζή­λο, γνω­ρί­ζο­ντας τη σο­βα­ρό­τη­τα του ζη­τή­μα­τος. Το δη­μο­γρα­φι­κό έ­χει χα­ρα­κτη­ρι­στεί εκ μέ­ρους μας θέ­μα στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας. Ε­πί­σης, συ­νε­χί­ζου­με το έρ­γο της ε­πα­νε­γκα­τά­στα­σης των συ­μπα­τριω­τών μας στις α­πε­λευ­θε­ρω­μέ­νες περιο­χές με τη βελ­τί­ω­ση συν­θη­κών δια­βί­ω­σης σε αυ­τές (ύ­δρευ­ση, α­γω­γοί φυ­σι­κού α­ε­ρί­ου, πε­ρί­θαλ­ψη, κλπ).

 

Τι θα θέ­λα­τε να πεί­τε στους συ­μπα­τριώ­τες μας στην Ελ­λά­δα;


Η Ελ­λά­δα εί­ναι φί­λη χώρα από πα­λιά. Έ­χου­με ι­στο­ρι­κούς δε­σμούς με τον ελ­λη­νι­κό λα­ό, αλ­λά οι κα­λές μας σχέ­σεις συ­νε­χί­ζο­νται ως και τις μέ­ρες μας. Κατ’ αρ­χάς ευ­γνω­μο­νώ την ελ­λη­νι­κή πο­λι­τεί­α για­τί δί­νει στους συ­μπα­τριώ­τες μου τη δυ­να­τό­τη­τα να έ­χουν σχο­λεί­α, εκκλη­σί­ες, κοι­νό­τη­τα, αλλά και να συμ­με­τέ­χουν ε­νερ­γά στην πο­λι­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή ζω­ή της χώ­ρας.

Α­πό τη με­ριά μας, θα ε­πι­θυ­μού­σα­με τη σύ­σφι­γξη των δε­σμών μας με την Ελ­λά­δα, και πι­στεύω πως η ε­πί­σκε­ψή μας ε­δώ και οι ε­πα­φές μας με τους φο­ρείς της πα­ροικί­ας συμ­βάλ­λουν σε αυ­τό το σκοπό.

 


Share
 

Για να εξασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου, μερικές φορές τοποθετούμε μικρά αρχεία δεδομένων στον υπολογιστή σας, τα λεγόμενα «cookies». Οι περισσότεροι μεγάλοι ιστότοποι κάνουν το ίδιο. Περισσότερα...

"Δέχομαι"


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ


διαφήμιση στο αρμενικά

armenian community

Online Επισκέπτες

Έχουμε 27 επισκέπτες συνδεδεμένους