Ζακ Νταματιάν
Ιανουάριος- Μάιος 2020, τεύχος 103

Στα χρόνια 1575-1577, η Βενετία μαστίζεται από ένα τρομερό ξέσπασμα πανώλης με χιλιάδες θύματα, ανάμεσά τους και ο σπουδαίος ζωγράφος της Αναγέννησης Τιτσιάνο, που φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών. Περίπου 50.000 κάτοικοι της πόλης, σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού, έχουν βρει τον θάνατο. Όλα τα μέσα που επιστρατεύονται για την καταπολέμηση της πανδημίας αποδεικνύονται αναποτελεσματικά. Σύντομα εξαπλώνεται σε τέτοιο βαθμό που στην παραλία του Αγίου Μάρκου δημιουργείται ένα πλωτό νοσοκομείο γεμάτο με εκατοντάδες ασθενείς που έχουν προσβληθεί από την πανώλη.
Διαπιστώνοντας την κρισιμότητα της κατάστασης, ένας Αρμένιος με το όνομα Αντόν Σουριάν προτείνει στην κυβέρνηση την ιατρική του αρωγή. Εκείνη την εποχή, στη Δημοκρατία της Βενετίας, οι νόμοι που διέπουν την ιατρική είναι αυστηροί και τιμωρούνται σκληρά οι παράνομοι θεραπευτές. Ωστόσο, η κυβέρνηση της Βενετίας, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Σουριάν, κατά τη διάρκεια μιας ναυμαχίας το 1571, είχε σώσει πολλούς τραυματίες με τα φάρμακα που παρασκεύασε ο ίδιος, αποδέχεται την πρότασή του και του εμπιστεύεται το έργο της θεραπείας του πληθυσμού της συνοικίας Ντορσοντούρο. Έτσι, τον Ιούλιο του 1575 ο Σουριάν δίνεται ολοκληρωτικά στην καταπολέμηση της πανδημίας. Με τη χορήγηση ισχυρών φαρμάκων που έχει ετοιμάσει ο ίδιος, σώζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές.
Ο Αντόν ο Αρμένης, όπως τον αποκαλούσαν οι Ιταλοί, γνώριζε τα μυστικά παρασκευής πολλών φαρμάκων. Εικάζεται ότι ο ίδιος είχε μελετήσει ιατρική και φαρμακευτική από συγγράμματα που ήταν άγνωστα στους γιατρούς της Βενετίας του 16ου αιώνα. Πιθανολογείται ότι είχε διαβάσει τις μελέτες «Μάθηση Ιατρικής» και «Γνώση χωρίς αμφιβολία» του Αμιρντοβλάτ της Αμάσιας (1420-1496), Αρμένιου γιατρού του 15ου αιώνα, που ήταν πρώτος στην παγκόσμια φαρμακευτική βιβλιογραφία με 3754 διαφορετικές συνταγές παρασκευής φαρμάκων.
Ως ανταμοιβή για το επίτευγμά του η βενετική κυβέρνηση του παρέχει μια μόνιμη θέση σε οπλοστάσιο, με ισόβια δωρεάν διατροφή. Ο Αντόν Σουριάν νιώθει αδικημένος και είναι βαθιά πληγωμένος.
Τον Ιούλιο του 1577, με την πανδημία της πανώλης να έχει κατανικηθεί πλήρως, η κυβέρνηση, με νηφαλιότητα και ψυχραιμία, διαπιστώνει ότι ο Αντόν έχει σώσει χιλιάδες ζωές και όχι μόνο δεν έχει ζητήσει αμοιβή, αλλά έχει δώσει και ο ίδιος από την τσέπη του πολλά χρήματα για τις πρώτες ύλες των φαρμάκων. Σε μια κίνηση αποκατάστασης, η Σύνοδος της Δημοκρατίας της Βενετίας αποφασίζει να τον παρασημοφορήσει. Η 17η Ιουλίου ορίζεται ως ημέρα σωτηρίας και προς τιμήν του χτίζεται ο Ιερός Ναός του Σωτήρος. Τον Αύγουστο του 1591 ο Αντόν Σουριάν φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών και κηδεύεται στην εκκλησία του Αγίου Μαρτίνου.

Tweet

Share