Ατάμ Τσαλικιάν |
Στην Άνι Ντεοκμετζιάν Περιοδικό «Aρμενικά» Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2014. Τεύχος 82
Ο Ατάμ Τσαλικιάν έκανε τα πρώτα του βήματα στο βόλεϊ από μικρή ηλικία στην ομάδα της Αρμενικής Πειραιά, με πολλές επιτυχίες στο ενεργητικό του σε συλλογικό επίπεδο από τα τμήματα υποδομής μέχρι και το ανδρικό τμήμα με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Κυπέλλου της ΕΣΠΕΔΑ τον Μάιο του 2014. Την χρονιά 2008-2009 αγωνίστηκε στα εφηβικά τμήματα του Ολυμπιακού με την κατάκτηση της 3ης θέσης στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Το 2004, το μπιτς βόλεϊ μπαίνει στη ζωή του με τις πρώτες επιτυχίες να έρχονται πολύ γρήγορα. Στη συνέχεια σημείωσε επιτυχίες σε Πανελλήνιο επίπεδο με την κατάκτηση του πρωταθλήματος juniors 2011, την κατάκτηση του Masters Open Βάρης 2013 κι άλλες πολλές επιτυχίες. Ο Ατάμ έχει ακόμη ένα ταλέντο τη μουσική, παίζει πνευστά και έγχορδα μουσικά όργανα. «Oι άνθρωποι της Αρμενικής με στήριξαν από τα πρώτα μου βήματα μέχρι και τώρα» Φέτος η Αρμενική είχε άνοδο. Πώς καταφέρατε να ανεβείτε κατηγορία και να κερδίσετε και το κύπελλο; Τι προεργασία κάνατε σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές; Μετά από σκληρή και συστηματική προπόνηση ετών, η Αρμενική κατάφερε να κατακτήσει το κύπελλο. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Η οργανωμένη προσπάθεια, η ομαδική δουλειά και συνεργασία διοίκησης, προπονητή, παικτών έφερε αυτό το επιτυχημένο αποτέλεσμα για το οποίο είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι. Σε ποια ηλικία άρχισες την ενασχόλησή σου με το βόλεϊ; Η ενασχόλησή μου με το βόλεϊ ξεκίνησε σε ηλικία 5 ετών. Βασική επιρροή άσκησε η εμπλοκή του αδελφού μου Μιράν με το άθλημα, ο οποίος με μύησε σ’ αυτό και με έκανε να το αγαπήσω. Πόσο σπουδαίος ήταν ο ρόλος της Αρμενικής στη σταδιοδρομία σου στο βόλεϊ με χαρακτηριστικό τη συμμετοχή σου στο μπιτς βόλεϊ; Oι άνθρωποι της Αρμενικής με στήριξαν από τα πρώτα μου βήματα στα μίνι βόλεϊ μέχρι τώρα. Η συμμετοχή μου στο μπιτς βόλεϊ αποτέλεσε καθαρά προσωπική επιλογή την οποία μοιράστηκα και μοιράζομαι με τον αδελφό μου. Την ομαδική αυτή προσπάθεια των αδελφών Τσαλικιάν στήριξε και συνεχίζει να στηρίζει ένθερμα ο πατέρας μας Κιρκόρ Τσαλικιάν. Το μπιτς βόλεϊ είναι και λίγο οικογενειακή υπόθεση για μας, γι αυτό και το απολαμβάνουμε τόσο. Πώς από το βόλεϊ επί τάπητος πέρασες στο μπιτς βόλεϊ; Ξεκινήσαμε με τον Μιράν το μπιτς βόλεϊ δοκιμαστικά. Μας άρεσε και από τότε ασχολούμαστε εντατικά με αυτό. Τι μέλλον προβλέπεις για την Αρμενική; Θεωρώ ότι αν γίνουν οι κατάλληλες μεταγραφικές κινήσεις και συνεχίσουν οι υπεύθυνοι να δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον, μπορεί να επιτύχει πολλά σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχει νέα γενιά που θα επανδρώσει το βόλεϊ στο μέλλον; Υπάρχουν πολλά νέα και ταλαντούχα παιδιά στον αθλητισμό γενικότερα αλλά και στο βόλεϊ. Το θέμα είναι να στηριχθούν και να ενισχυθούν από τις εκάστοτε ομάδες και τους αθλητικούς ομίλους. Ο αθλητισμός είναι τεράστια υπόθεση για κάθε χώρα και δείγμα της παιδείας της. Και αυτό είναι κάτι το οποίο, εκτός απο το κέρδος, θα πρέπει να λάβουν σοβαρά οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτόν. Πώς συνδυάζεις τον αθλητισμό με τη μουσική; Δεν τα συνδυάζω. Είναι δύο πράγματα που αγαπώ πολύ και εκφράζουν δύο διαφορετικές πλευρές τις προσωπικότητάς μου. Και τα δύο απαιτούν προσήλωση και ενδιαφέρον. Αυτήν την περίοδο, πάλι μαζί με τον αδελφό μου, συμμετέχουμε στο πενταμελές μουσικό σχήμα των ΧΑΜΑΤ με αυθεντικά λαϊκά και ρεμπέτικα ακούσματα. Εγώ παίζω μπαγλαμά και κλαρίνο σε διάφορες πρωτότυπες και ιδιαίτερες μουσικές διασκευές. Όποιος λοιπόν επιθυμεί να έρθει σε επαφή με μία άλλη έκφανση των αδελφών Τσαλικιάν (πέρα απο το βόλεϊ) μπορεί να μας παρακολουθήσει στην σελίδα μας στο www.facebook.com/xamat, σε βιντεάκια στο youtube αλλά και ζωντανά τον χειμώνα κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο καινούργιο στέκι μας στην Αγία Παρασκευή, στο ΤΖΙΕΡΙ. |