Αρά Μαλικιάν |
Οι μαγευτικές μελωδίες του βιολιού του έφτασαν για πρώτη φορά στην Αθήνα, στις 27 και 28 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Παλλάς. «Είχα ακούσει, πως είναι εκπληκτικός μουσικός και βιρτουόζος ο Μαλικιάν, αλλά τόσο ταλαντούχος, με εξαιρετική παρουσία... Είμαστε όλοι γοητευμένοι», ισχυρίστηκε η κυρία Βανέσσα Αδάμ, μία εκ των διοργανωτών. Υψηλής ποιότητας νεωτεριστική συναυλία: «Εκρηκτικό μείγμα, με μοναδικούς αυτοσχεδιασμούς, ο βιολιστής έρχεται να κατακτήσει τις καρδιές του ελληνικού κοινού», ανέφερε μια διαφήμιση, κάτι που έγινε πραγματικότητα, από τον Αρμένιο βιολιστή Αρά Μαλικιάν, ο οποίος μαζί με το επταμελές συγκρότημά του καθήλωσε τους πολυάριθμους έλληνες και αρμένιους θεατές. Στην Μαρία Μαργκοσιάν - Νταματιάν Είμαι συνεπαρμένη από την εμφάνισή σας! ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σας να κατακτάτε το θεατή, πώς καταφέρνετε να μεταλαμπαδεύετε συναισθήματα χαράς και θέρμης στους ανθρώπους; Με την καρδιά... Όταν αγαπάς κάτι και το κάνεις με αγάπη, με την καρδιά, γίνεται και ευχάριστο. Ο πρώτος λόγος, που είμαι πάνω στη σκηνή, είναι να δημιουργώ θερμή σχέση με το κοινό και αυτό να το διατηρώ μέχρι τέλους, και αν αυτό δεν πραγματοποιηθεί, καλύτερα να καθίσω σπίτι μου. Πότε ανακαλύψατε μέσα σας τον μουσικό; Ο πατέρας μου ήταν μουσικός. Πριν τη γέννησή μου ο ίδιος είχε ήδη αποφασίσει, πως ήθελε να γίνω βιολιστής. Μόλις είχα γεννηθεί, έβαλε επάνω στο λαιμό μου ένα βιολί και μέχρι τώρα έχει μείνει εκεί (χαμόγελο). Μου διηγείστε παιδικές αναμνήσεις, αξιομνημόνευτες στιγμές από την οικογένειά σας; Μήπως ήσασταν ζωηρό και σκανταλιάρικο παιδί; Εγώ; Όχι, ιδιαίτερα σκανταλιάρης, νομίζω δεν ήμουν. Η μητέρα μου, Λουσίν Μαλικιάν, για πολλά χρόνια στο «Χαμασκαΐν» της Βυρητού, ύστερα στο Κολλέγιο της Μασσαλίας ήταν παιδαγωγός και συγγραφέας του «Ποκρίγκ Ανί», (Μικρή Ανί) και «Μπεντίγκν ου κάιλ», (ο Πέτρος και ο λύκος). Ο πατέρας μου, Ζιράιρ Μαλικιάν, ήταν εραστής της κλασικής μουσικής και ειδικά του βιολιού. Στα παιδικά μου χρόνια ξεκίνησε ο πόλεμος στο Λίβανο και αντί να περνάμε το χρόνο μας παίζοντας παιχνίδια, ήμασταν αναγκασμένοι να κλεινόμαστε στο σπίτι. Ήταν επικίνδυνοι οι δρόμοι, γίνονταν βομβαρδισμοί. Παιδικά χρόνια δεν είχα, όπως πολλοί άλλοι σαν κι εμένα. Μέχρι 15 ετών έζησα στη Βυρητό, μετά έφυγα στη Γερμανία για να σπουδάσω. Ο Γερμανός μουσικολόγος εκτιμά το ταλέντο μου και ύστερα από μεσολάβηση, διαθέτοντας υποτροφία, προτείνει να σπουδάσω στο υψηλόβαθμο ωδείο του Αννόβερο και έπειτα στο ωδείο Γκόλντχολ του Λονδίνου. Τι έχετε να πείτε στον κόσμο με τη μουσική σας και την Τέχνη σας; Η συμβατική μουσική τι είναι για σας; Η μουσική και η τέχνη είναι η αυτό που απαιτεί η ψυχή κάθε ανθρώπου, δημιουργεί διάθεση ευτυχίας, χαράς, εκπέμπει συναισθήματα αρμονίας. Είναι επίσης σημαντική για την σύνδεση ανάμεσα στους ανθρώπους, τις σχέσεις και την ψυχική ανάταση. Ακούτε συχνά αρμενική μουσική; Τι χώρο και τι νόημα έχει μέσα στη ζωή σας το «αρμενικό»; Αρμενική μουσική άκουγα από μικρός, όταν ο πατέρας μου έπαιζε Κομιτάς, Αράμ Χατσαντουριάν, κλασικούς δημιουργούς, αλλά βέβαια επίσης, άκουγα πολύ και αγαπούσα τα αρμενικά λαϊκά τραγούδια. Από μικρός έχω μεγαλώσει με την αρμενική μουσική και μέσα μου ζει το αρμενικό πνεύμα. Ακόμα και όταν ερμηνεύω Μπαχ, Μότσαρτ, Μπετόβεν, παίζω με αρμενικό πνεύμα, και πάντα έτσι θα γίνεται. Τι λείπει από τους Αρμένιους μουσικούς για να αποκτήσουν διεθνή φήμη ; Τίποτα δε λείπει, πρέπει μόνο να συνεχίζουν να δουλεύουν καλά. Σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν αναγνωρισμένοι, σεβαστοί και αγαπητοί Αρμένιοι μουσικοί. Να καταφέρει με την δουλειά του και την αγάπη του για την τέχνη, να δώσει μια ολοκληρωμένη και «στοχευμένη νότα», ώστε να έχει την αποδοχή και την υποστήριξη του κόσμου, είναι για έναν μουσικό η κατάκτηση της θεμελιώδους επιτυχίας. |