Χάρης Μπερμπεριάν Εκτύπωση E-mail

­Στον Μίκυ Μοβσεσιάν

Απρίλιος - Ιούνιος 2013 τεύχος 77

 

Ο Χά­ρης Μπερ­μπε­ριάν γεν­νή­θη­κε στην Ελ­λά­δα, στην Ο­ρε­στιά­δα του Έ­βρου, το 1965. Σπού­δα­σε κλα­σι­κό πιά­νο, α­νώ­τερη θε­ωρί­α (αρ­μο­νί­α και αντί­στι­ξη), φού­γκα, ε­νορ­χή­στρω­ση, σύν­θε­ση και μου­σι­κή α­νά­λυ­ση στο Ε­θνι­κό Ω­δεί­ο στην πό­λη Λιλ της Γαλ­λί­ας. Με­τα­ξύ των κα­θη­γη­τών του ή­ταν οι δια­κε­κρι­μέ­νοι γάλ­λοι συν­θέ­τες Vincent Paulet, Stιphane Bortoli και Jean-Philippe Navarre.

Δη­μιούρ­γη­σε πολ­λά έρ­γα, τό­σο πριν ό­σο και κα­τά τη διάρ­κεια των σπου­δών του, στις ο­ποί­ες εί­χε βά­λει ως προτε­ραιό­τη­τα τη σύν­θε­ση. Ξε­κίνη­σε την κα­ριέ­ρα του δια­σκευά­ζο­ντας μου­σι­κά έρ­γα δια­φό­ρων καλ­λι­τε­χνών και συν­θέ­το­ντας κομ­μά­τια για δια­φη­μί­σεις. Έ­χο­ντας πά­θος για την κι­νημα­το­γρα­φι­κή μου­σι­κή, συ­νέ­θε­σε πρω­τό­τυ­πα soundtracks για ται­νί­ες μι­κρού μή­κους.

Το 1994, κερ­δί­ζει το πρώ­το του βρα­βεί­ο στη μου­σι­κή σύν­θε­ση. Έ­κτο­τε ερ­γά­ζε­ται ως συν­θέ­της και ε­νορ­χη­στρω­τής σε πολ­λούς το­μείς. Γρά­φει μουσι­κή για ται­νί­ες, δια­φη­μι­στι­κά, πο­λυ­μέ­σα και δί­σκους. Το 1996, ι­δρύ­ει την ε­ται­ρί­α «Leitmotiv Production», που έ­χει ως κύ­ριο έρ­γο την πα­ρα­γω­γή πρω­τό­τυ­πης μου­σικής για οπτι­κο­α­κου­στι­κά μέ­σα.

Α­πό το 2004, συ­νερ­γά­ζε­ται με την τηλε­ό­ρα­ση και σή­με­ρα, συν­θέ­τει μου­σι­κή για με­γά­λο α­ριθ­μό τη­λε­ο­πτι­κών εκ­πο­μπών.Τον Ιού­νιο του 2012, βρα­βεύ­τη­κε στο Πα­ρί­σι α­πό το μου­σι­κό ορ­γα­νι­σμό «SACEM», για την ε­πί­δο­σή του στους Νέ­ους Μου­σι­κούς Συν­θέ­τες της Γαλ­λί­ας. Κα­τέ­χει τη θέ­ση του καλ­λι­τε­χνι­κού διευ­θυ­ντή στην ε­ται­ρί­α μου­σικής πα­ρα­γω­γής «Audio Clusters». Έ­χει συν­θέ­σει τη μου­σι­κή ε­πέν­δυ­ση, τη μου­σι­κή τί­τλων και το sound design (πα­ρα­γω­γή και χει­ρι­σμός ή­χου) σε πολ­λές πα­ρα­γω­γές στην τηλε­ό­ρα­ση αλ­λά και τον κι­νη­μα­το­γρά­φο.

 

Γεν­νη­θή­κα­τε στην Ο­ρε­στιά­δα. Σε ποια η­λι­κί­α ε­γκα­ταλεί­ψα­τε την Ελ­λά­δα;

Στην Ο­ρε­στιά­δα άρ­χι­σα τα πρώ­τα μα­θή­μα­τα πιά­νου με την κα. Α­ναΐς Κα­σα­πιάν. Ό­ταν τε­λεί­ω­σα το Λύ­κειο ε­γκα­τα­στά­θη­κα στη Θεσ­σαλο­νί­κη ό­που ξε­κί­νη­σα μα­θή­μα­τα μου­σι­κής στο Σύγ­χρο­νο Ω­δεί­ο. Τέσ­σε­ρα χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, στα 22 μου, έ­φυ­γα για το Πα­ρί­σι.

Τι ή­ταν αυ­τό που σας έ­κα­νε να φύ­γε­τε α­πό τη γε­νέ­τειρά σας;

Σε αυ­τή την η­λι­κί­α ο­νει­ρεύ­ε­σαι να α­κο­λου­θή­σεις ανώ­τε­ρες σπου­δές, να κά­νεις κα­ριέ­ρα, να κυ­νη­γή­σεις την ε­πι­τυ­χί­α.

Η Ελ­λά­δα δυστυ­χώς δεν μπο­ρού­σε να μου προ­σφέ­ρει τί­πο­τα πε­ρισ­σό­τε­ρο στις κλα­σι­κές σπου­δές μου­σι­κής και τη σύν­θε­ση. Το Πα­ρί­σι του Debussy, του Ravel και του Saint-Saens σε μα­γεύ­ει! Ό­λα αυ­τά με ώ­θη­σαν να φύ­γω.

Ε­πι­λέ­ξα­τε τη Γαλ­λί­α για κά­ποιον ι­διαί­τε­ρο λό­γο;

Σί­γου­ρα η Γαλ­λί­α εί­ναι μια χώ­ρα με πα­ρά­δο­ση στη μουσι­κή και τις τέ­χνες, αλ­λά νο­μί­ζω ό­τι τό­τε δεν ή­ταν τό­σο συ­νει­δη­τή η α­πό­φασή μου. Κά­ποιες φο­ρές στη ζω­ή ο­ρι­σμέ­να πράγ­μα­τα συμ­βαί­νουν «νο­μο­τε­λεια­κά».

Η σύν­θε­σή σας κι­νεί­ται συ­χνά στη σφαί­ρα της δρά­σης και της υ­ψη­λής α­δρε­να­λί­νης. Η έ­μπνευ­ση πρέ­πει να σας πα­ρα­σύ­ρει. Τι αι­σθή­σεις ε­γεί­ρο­νται ά­ρα­γε ό­ταν συν­θέ­τεις τέ­τοια μου­σι­κή;

Γρά­φω μου­σι­κή για την τη­λε­ό­ρα­ση και τον κι­νη­μα­το­γρά­φο και ε­μπνέ­ο­μαι α­πό τις ει­κό­νες και τη μα­τιά του σκη­νο­θέ­τη.

Η μου­σι­κή «φιλ­τρά­ρε­ται» πρώ­τα α­πό το δι­κό μου συ­ναί­σθη­μα και με­τά α­πό τις πρα­κτι­κές α­νά­γκες των ει­κό­νων. Σε μια δια­φή­μι­ση για πα­ρά­δειγ­μα, έ­χεις στη διά­θε­ση σου μό­λις με­ρι­κά δευ­τε­ρό­λε­πτα για να πεις τα πά­ντα για το προ­ϊ­όν, την α­ξί­α του, το ό­ρα­μα και το συ­ναί­σθη­μα. Εί­ναι έ­να στοί­χη­μα που πρέ­πει να κερ­δί­σεις.

Η μου­σι­κή ε­πέν­δυ­ση των ται­νιών ό­μως εί­ναι κά­τι δια­φο­ρε­τι­κό, έ­χει κα­θα­ρά το δι­κό της ρό­λο στην ται­νί­α ό­πως α­κρι­βώς και ο ρό­λος των η­θο­ποιών. Ε­ξυ­πηρε­τεί τις ει­κό­νες, ε­νι­σχύ­ει το μή­νυ­μά τους ή τις ε­μπλου­τί­ζει με έ­ντο­να συναι­σθή­μα­τα. Εί­ναι μα­γευ­τι­κό να εί­σαι ταυ­τό­χρο­να ο σκη­νο­θέ­της, ο η­θο­ποιός και ο σε­να­ριο­γρά­φος και να α­πο­δί­δεις αυ­τό που ει­σπράτ­τεις ή που θέ­λεις να δώ­σεις με νό­τες!

Τι εί­ναι για ε­σάς η μου­σι­κή γε­νι­κά; Κα­τα­φύ­γιο, ε­κτόνω­ση ή συ­νεύ­ρε­ση με τον ε­αυ­τό σας;

Χρη­σι­μο­ποι­ή­σα­τε τις σω­στές λέ­ξεις. Ναι, εί­ναι λί­γο α­πό ό­λα αυ­τά, α­νά­λο­γα με την ψυ­χι­κή διά­θε­ση της στιγ­μής. Εί­ναι πα­ρά­δο­ξο, η ψυ­χι­κή μου κα­τά­στα­ση ε­πη­ρε­ά­ζει τη μου­σι­κή και α­ντι­στρό­φως. Ω­στό­σο, υ­πάρ­χει έ­νας α­κό­μη ση­μα­ντι­κός πα­ρά­γο­ντας: η δη­μιουρ­γί­α. Χά­ρη στη μου­σι­κή μπό­ρεσα και έ­ζη­σα τον «πυ­ρε­τό» ό­πως λέ­με, τον εν­θου­σια­σμό της δη­μιουρ­γι­κής έμπνευ­σης. Έ­χω βιώ­σει α­πί­θα­νες στιγ­μές α­πό­λαυ­σης και προ­σω­πι­κής ι­κα­νο­ποίη­σης συν­θέ­το­ντας μου­σι­κή!

Έ­χε­τε συν­θέ­σει μου­σι­κή για τη­λε­παι­χνί­δια και διαφη­μί­σεις. Η σύν­θε­ση ό­μως της μου­σι­κής των ται­νιών «La Voie de Laura» και «Chassι croisι amoureux» ή­ταν μια δια­φορε­τι­κή πρό­κλη­ση. Σας πρό­σφε­ρε αυ­τό κά­τι πα­ρα­πά­νω σε α­να­γνώ­ρι­ση ή α­κό­μα και στη θε­ώ­ρη­ση της κα­ριέ­ρας σας;

Ξε­κί­νη­σα την κα­ριέ­ρα μου το 1994 έ­χο­ντας ως ε­φό­δια το δί­πλω­μα του Γαλ­λι­κού Ω­δεί­ου στα Α­νώ­τε­ρα Θε­ω­ρη­τι­κά, την ε­κτί­μη­ση των κα­θηγη­τών και την πί­στη των γο­νιών και της γυ­ναί­κας μου Ε­λέ­νης. Ο δρό­μος δεν ή­ταν εύ­κο­λος κι οι πόρ­τες ά­νοι­γαν με πο­λύ κό­πο και α­τέ­λειω­τες ώ­ρες δου­λειάς. Η γνω­ρι­μί­α με τους Deep Forest, η βο­ή­θεια του κα­θη­γη­τή μου Stιphane Bortoli, η συ­νερ­γα­σί­α με δια­φη­μι­στι­κές ε­ται­ρί­ες αλ­λά και η ε­μπι­στο­σύ­νη που μου έ­δει­ξε λί­γο αρ­γό­τε­ρα ο σκη­νο­θέ­της της ται­νί­ας «La Voie de Laura» Gιrard Cuq, μου ά­νοι­ξε νέ­ους ο­ρί­ζο­ντες που ο­λο­κλή­ρω­σαν πι­στεύ­ω τις δη­μιουρ­γι­κές μου ι­κα­νό­τη­τες.

Η μου­σι­κή για τον κι­νη­μα­το­γρά­φο ή­ταν α­νέ­κα­θεν έ­να ό­νει­ρο για μέ­να. Πα­ρόλο που πλέ­ον η μου­σι­κή για τις τη­λε­ο­πτι­κές εκ­πο­μπές κα­τέ­χει ση­μα­ντι­κό μέρος της πα­ρα­γω­γής και η σύν­θε­σή της εί­ναι ε­ξί­σου α­παι­τη­τι­κή, ο κι­νη­μα­το­γρά­φος α­πο­τε­λεί μια ι­διαί­τε­ρη πρό­κλη­ση αλ­λά πα­ράλ­λη­λα και μια μο­να­δι­κή ευκαι­ρί­α δη­μιουρ­γι­κής έκ­φρα­σης.

Υ­πήρ­ξαν ε­πι­δρά­σεις α­πό την αρ­με­νι­κή μου­σι­κή, πα­ραδο­σια­κή και εκ­κλη­σια­στι­κή, στο έρ­γο σας;

Α­πό μι­κρός ά­κου­γα πα­ρα­δο­σια­κή αρ­με­νι­κή μου­σι­κή, όπως τις με­λω­δί­ες του Κο­μι­τάς, το ντου­ντούκ του Κα­σπα­ριάν και τα έρ­γα του Χατσα­του­ριάν. Α­ναμ­φί­βο­λα έ­χουν ε­πη­ρε­ά­σει τη μου­σι­κή μου.

Και έ­πει­τα ήρ­θε η βρά­βευ­ση… Πώς βιώ­σα­τε αυ­τή τη διάκρι­ση και τι α­ντί­κτυ­πο εί­χε στην ε­παγ­γελ­μα­τι­κή σας πο­ρεί­α;

Η διά­κρι­ση αυ­τή εί­ναι ση­μα­ντι­κή για έ­να συν­θέ­τη, διό­τι α­πο­τε­λεί την α­να­γνώ­ρι­ση της μου­σι­κής κοι­νό­τη­τας. Ο χώ­ρος εί­ναι α­νταγω­νι­στι­κός και οι α­παι­τή­σεις υ­ψη­λές. Κά­θε δου­λειά α­ξιο­λο­γεί­ται αυ­το­τε­λώς κι ε­πο­μέ­νως δεν υ­πάρ­χουν κε­κτη­μέ­να. Ό­ση α­να­γνώ­ρι­ση κι αν σου δώ­σει έ­να έργο, πρέ­πει και η ε­πό­με­νη δου­λειά να εί­ναι του­λά­χι­στον ε­ξί­σου κα­λή. Η διαδρο­μή γί­νε­ται βή­μα - βή­μα και πρέ­πει να πα­τάς γε­ρά σε κά­θε σκα­λο­πά­τι για να α­νέ­βεις στο ε­πό­με­νο.

Τι ση­μαί­νει να εί­σαι « ο­ρι­στι­κό » μέ­λος της SACEM;

Η SACEM εί­ναι ο ορ­γα­νι­σμός προ­στα­σί­ας των πνευ­μα­τι­κών δι­καιω­μά­των της Γαλ­λί­ας. Κά­θε χρό­νο βρα­βεύ­ει έ­ναν μι­κρό α­ριθ­μό συν­θε­τών, το έρ­γο των ο­ποί­ων πλη­ρεί συ­γκε­κρι­μέ­να κρι­τή­ρια.

Πώς σας φαί­νε­ται μια συ­νερ­γα­σί­α με συ­να­δέλ­φους από την Αρ­με­νί­α; Θα θέ­λα­τε να «ντύ­σε­τε» μου­σι­κά μια αρ­με­νι­κή πα­ρα­γω­γή, για πα­ρά­δειγ­μα μια ται­νί­α ή έ­να ντο­κι­μα­ντέρ;

Την προσ­δο­κώ με με­γά­λη ευ­χα­ρί­στη­ση. Κά­θε συ­νερ­γα­σία εί­ναι μια α­φορ­μή για έ­να δη­μιουρ­γι­κό τα­ξί­δι, αλ­λά ο συν­δυα­σμός των αρ­μενι­κών κα­τα­βο­λών μου με την πο­ρεί­α στο χρό­νο φα­ντά­ζει ως έ­να «ρα­ντε­βού» με το πε­πρω­μέ­νο. Θα ή­ταν με­γά­λη η χα­ρά της ε­πι­στρο­φής στις ρί­ζες και φυ­σι­κά έ­νας φό­ρος τι­μής στον πα­τέ­ρα μου για τον ο­ποί­ο θα ή­ταν μια α­πό τις πιο ευ­τυχι­σμέ­νες στιγ­μές της ζω­ής του. Εί­μαι α­νοι­χτός να συ­ζη­τή­σω ο­ποια­δή­πο­τε ιδέ­α ή προ­σφο­ρά α­πό τον καλ­λι­τε­χνι­κό χώ­ρο της Αρ­με­νί­ας.

Ποια εί­ναι τα μελ­λο­ντι­κά σας σχέ­δια;

Αυ­τόν τον και­ρό ερ­γά­ζο­μαι για μια και­νούρ­για ται­νία, ε­νώ ε­τοι­μά­ζω και τη μου­σι­κή δυο τη­λε­παι­χνι­διών για τα γαλ­λι­κά κα­νά­λια TF1 και M6, τα ο­ποί­α θα ξε­κι­νή­σουν το κα­λο­καί­ρι. Με­τά α­πό σχε­δόν 20 χρό­νια ε­μπειρί­ας στο χώ­ρο της μου­σι­κής και της δια­φή­μι­σης, α­πο­φά­σι­σα να α­σχο­λη­θώ πιο διε­ξο­δι­κά με τη μου­σι­κή ταυ­τό­τη­τα των ε­ται­ριών και έ­τσι συμ­με­τέ­χω ως καλλι­τε­χνι­κός διευ­θυ­ντής στην Audio Clusters, μια νέ­α και ση­μα­ντι­κή ε­ται­ρί­α στο χώρο των μου­σι­κών πα­ρα­γω­γών για ε­πι­χει­ρή­σεις.

Σας λεί­πει η «μη­τέ­ρα» Ελ­λά­δα;

Μου λεί­πει α­φά­ντα­στα και για πολ­λούς λό­γους. Κα­ταρχήν, μου λεί­πουν οι γο­νείς. Ε­πί­σης, η ξε­γνοια­σιά των παι­δι­κών μου χρό­νων, η γλώσ­σα και το ελ­λη­νι­κό τα­μπε­ρα­μέ­ντο... Την ε­πι­σκέ­πτο­μαι συ­χνά ό­χι μό­νο επει­δή οι γο­νείς μου ζουν ε­κεί, αλ­λά ε­πει­δή πά­ντα μέ­νω έκ­θαμ­βος α­πό την ο­μορφιά της.

Λυ­πά­μαι πο­λύ για την κα­τά­στα­ση των τε­λευ­ταί­ων χρό­νων. Εί­μαι σί­γου­ρος ό­μως ό­τι η Ελ­λά­δα θα ξα­να­βρεί τον προ­σα­να­το­λι­σμό της.

 

Γλωσ­σά­ρι: SACEM (Societι des Auteurs, Compositeurs et Editeurs de Musique): Ορ­γα­νι­σμός Δη­μιουρ­γών, Συνθε­τών και Εκ­δο­τών Μου­σι­κής. Εί­ναι έ­νας ε­παγ­γελ­μα­τι­κός σύλ­λο­γος α­πό­δο­σης και προ­στασί­ας των πνευ­μα­τι­κών δι­καιω­μά­των των ε­παγ­γελ­ματιών του χώ­ρου της Μου­σι­κής.

Ο­ρι­στι­κό μέ­λος της SACEM: Για να γί­νει έ­νας μου­σι­κός μό­νι­μο μέ­λος του Ορ­γα­νι­σμού, πρέ­πει να έ­χει ει­σο­δή­ματα προ­ερ­χό­μενα α­πό τα πνευ­μα­τι­κά δι­καιώ­μα­τα της SACEM, έ­να συ­γκε­κρι­μένο χρη­μα­τι­κό ποσό σε μια ο­ρι­σμέ­νη χρο­νι­κή πε­ρί­ο­δο.

Βρα­βεί­ο SACEM: εί­ναι η ετή­σια βρά­βευ­ση, που α­φο­ρά στη στα­διοδρο­μία των δη­μιουρ­γών και την ποι­κι­λότη­τα της γαλ­λι­κής μου­σι­κής. Η κύ­ρια διαφο­ρά του α­πό άλ­λα μου­σι­κά βρα­βεί­α εί­ναι ό­τι το­νί­ζει κυ­ρί­ως το έρ­γο των συν­θε­τών-δη­μιουρ­γών πα­ρά τους ερ­μη­νευ­τές. Πα­ράλ­λη­λα, μια τέ­τοια διά­κρι­ση κα­θι­στά τον δη­μιουρ­γό έ­ναν α­να­γνωρι­σμέ­νο καλ­λι­τέ­χνη.

 

Περισσότερες πλη­ρο­φο­ρί­ες για τον Χά­ρη Μπερ­μπε­ριάν στο: www.harisberberianmusic.com

Share
 

Για να εξασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου, μερικές φορές τοποθετούμε μικρά αρχεία δεδομένων στον υπολογιστή σας, τα λεγόμενα «cookies». Οι περισσότεροι μεγάλοι ιστότοποι κάνουν το ίδιο. Περισσότερα...

"Δέχομαι"


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ


διαφήμιση στο αρμενικά

armenian community

Online Επισκέπτες

Έχουμε 37 επισκέπτες συνδεδεμένους