Ο Κεβόρκ Βαρντανιάν είναι ζωγράφος, σχεδιαστής και ιδρυτής της εταιρείας «Art Masunq». Λέκτορας στην Κρατική Ακαδημία Καλών Tεχνών του Γερεβάν, μέλος του διεθνούς συνδέσμου «Ένωση Σχεδιαστών», καθώς και ξένο μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών, στον τομέα «Σχεδιασμός και Αρχιτεκτονική».
![Vartanian](/images/stories/Vartanian.jpg)
Στην Λιλίτ Βαρτανιάν
Ιανουάριος- Μάρτιος 2017, τεύχος 92
Κύριε Βαρντανιάν, πείτε μας δυο λόγια για την εταιρεία «Art Masunq», πότε ιδρύθηκε και με τι ασχολείται. Οι κριτικοί τέχνης, που ασχολούνται με αυτό το θέμα επαγγελματικά, γνωρίζουν και μαθαίνουν κάθε μέρα όλο και περισσότερα για το μεγαλείο της αρμενικής τέχνης. Μιλάμε για έναν από τους αρχαιότερους λαούς, με μοναδικό πολιτισμό, ο οποίος εκδηλώνεται από τα αρχαία χρόνια με αξιοζήλευτο, σταθερό συντηρητισμό και, μερικές φορές, με αξιόλογες εκλάμψεις νεωτερισμού. Ο πολιτισμός του λαού μας είναι ένα σύμπλεγμα όπου διασταυρώνονται όλες οι εποχές, αρχίζοντας από το βιβλικό Αραράτ και φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας. Η ανάδειξη κομματιών χαμένων μέσα στο χρόνο, η χειροποίητη αναπαραγωγή σε υψηλό επίπεδο και η εξοικείωση με αυτά αποτελούν τη βάση και τους σκοπούς της εταιρείας «Art Masunq». Η λέξη «masunq» σημαίνει λείψανο. Παράγουμε μια σειρά από κεραμικά είδη και αναμνηστικά και συνεργαζόμαστε με τους οινοποιούς της Αρμενίας, προμηθεύοντάς τους με περισσότερα από 20 είδη πορσελάνινων φιαλών κρασιού στο στυλ «Art Masunq».
Πρόσφατα ολοκληρώσατε τις εργασίες διακόσμησης στο εσωτερικό του αρμενικού εστιατορίου «Νογιάν Ντουν» (Σπίτι του Νώε) στη Μόσχα και λόγω αυτού του έργου, εκλεχτήκατε ως ξένο μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών, στον τομέα «Σχεδιασμός και Αρχιτεκτονική». Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό το έργο και για την υψηλή σας αναγνώριση από τη Ρωσική Ακαδημία Φυσικών Επιστημών. Η Ρωσική Ακαδημία Φυσικών Επιστημών (RAEN) δεν εκλέγει μέλη βασιζόμενη μόνο σε ένα έργο. Παρουσιάστηκαν πολλά έργα σχεδιασμού, όπως το εσωτερικό του εστιατορίου «Νογιάν Ντουν», η αλυσίδα καταστημάτων «Νογιάν Ταπάν» (ποτά απ’ όλον τον κόσμο), η κύρια αίθουσα της εθνικής κουζίνας του εστιατορίου «Μπαντόκ Γερεβάν», διακοσμήσεις εσωτερικού χώρου ιδιωτικών μονοκατοικιών και μερικά άλλα έργα τέχνης στον τομέα της ζωγραφικής, του σχεδιασμού και της αρχιτεκτονικής. Φυσικά, το καταλυτικό έργο ήταν η διακόσμηση των εσωτερικών χώρων του εστιατορίου «Νογιάν Ντουν», με γαλλο-αρμενική κουζίνα, στη Μόσχα. Σκοπός του έργου ήταν να βυθιστεί ο επισκέπτης στην ατμόσφαιρα της μεσαιωνικής Αρμενίας, η οποία συναντιέται στις αρχαίες βασιλικές, με λειτουργικά αρχιτεκτονικά στοιχεία σταυροειδών τρούλων (κολώνες, «yerdyk» (άνοιγμα φωτός στην αρμενική αρχιτεκτονική) και αψίδες), συμπληρώνοντας με αρχιτεκτονικά διακοσμητικά στοιχεία καθώς και στοιχεία από τα χατσκάρ, την αρχαία χριστιανική κληρονομιά για την ποικιλομορφία της οποίας υπερηφανεύεται ο λαός μας. Όμως, αυτό δεν είναι μια κατασκευή ναού. Αποτελεί έναν ιδιόμορφο οίκο ενός αρμένιου, ο οποίος γνωρίζει κι εκτιμά την τέχνη του επαγγελματία αρχιτέκτονα, γλύπτη και ζωγράφου, όπως ήταν οι Μομίκ, Μανουήλ, Τιριδάτης και Τορός Ροσλίν. Γι’ αυτό και δεν είναι ένας εσωτερικός χώρος ανεξάρτητος αλλά ένα γενικό σύνολο. Μια συλλογική εικόνα της αρχιτεκτονικής, της γλυπτικής και της αρμενικής μικρογραφίας, εμπνευσμένη από την πίστη και τη δύναμη του πνεύματος, όπως δημιουργήθηκαν από τους αρμένιους καλλιτέχνες στο βάθος των αιώνων. Θεωρώ ότι το έργο πέτυχε. Υπήρξαν, βέβαια, δυσκολίες στο σχεδιασμό, τη διαχείριση της κατασκευής της γλυπτικής των αγαλματιδίων και την αγιογράφηση των τοίχων στο χέρι. Δόξα τω Θεό, ήταν ένας πελάτης που έδειξε κατανόηση, μου είχε εμπιστοσύνη και ήταν υπομονετικός. Είχε δημιουργηθεί μια εξαιρετικά εργατική και δημιουργική ομάδα. Αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα που το έργο μου εκτιμήθηκε από τους ρώσους συναδέλφους.
Το 2016, εσείς με τη σύζυγό σας, την κα Αρμινέ Σαχινιάν, επίσης ζωγράφος-σχεδιάστρια, πήρατε μέρος στο μονοήμερο συνέδριο για τα μοναστηριακά προϊόντα και προϊόντα μικρών παραγωγών στην Ελλάδα, το οποίο έγινε στη Σπάρτη. Πείτε μας δυο λόγια για τις εντυπώσεις σας από την Ελλάδα και για το project στο οποίο συμμετείχατε. Λένε ότι αν πλησιάσεις το αυτί σου σε ένα χειροποίητο χαλί και ακούσεις προσεκτικά, θα ακουστεί η τρυφερή μελωδία του τραγουδιού που ψιθύριζε η υφάντρα όσο ύφαινε… Αυτό σκέφτομαι για οποιοδήποτε προϊόν μοναστηριακής παραγωγής βασίζεται στην πνευματικότητα και στις προσευχές, με αγάπη προς τον καταναλωτή. Στηρίζεται στην καθαρή ύλη, χωρίς τα αμφιβόλου ποιότητας μείγματα που υπάρχουν στα προϊόντα των μεγάλων παραγωγών. Θεωρώ ότι η μοναστηριακή παραγωγή θα μπορούσε και θα έπρεπε να γίνει γνωστή μάρκα (brand) σε όλον τον κόσμο. Προς το παρόν, αποτελεί μια σταγόνα στον ωκεανό, αλλά έχει τη δυναμική να μετατραπεί σε μεγάλο κύμα, επειδή υπηρετεί το όφελος των ανθρώπων. Είναι συμβολικό το ότι αυτό το θέμα έχει τεθεί και επεξεργάζεται στη φιλόξενη Ελλάδα, μια χώρα με εξίσου αρχαία και πλούσια πνευματική κουλτούρα που έχει αγαπηθεί από ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Σε ό,τι αφορά εμένα και την οικογένειά μου, είμαστε εδώ και καιρό «ερωτευμένοι» με την Ελλάδα. Γνωρίζουμε την ιστορία της, την ιστορία της τέχνης και τη μυθολογία της. Επιπλέον, έχω φίλους και συναδέλφους που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Τον Σεπτέμβριο του 2016, στην Αθήνα, στην περιοχή του Καρέα, όπου λειτουργεί η αρμενική λέσχη και βρίσκεται και η έδρα του περιοδικού μας, αγιάστηκε το έργο σας, η τρισδιάστατη εικόνα των Αγίων Μεταφραστών Μαστότς και Σαχάκ, ανήμερα της γιορτής τους. Έχετε άλλες εικόνες; Ποια είναι η εμπειρία σας από την θρησκευτική τέχνη;
Έχω αρκετά τρισδιάστατα έργα και μικρογραφίες στο στυλ αυτό που συνδυάζει την διάσταση και το βάθος της μικρογραφίας του μεσαίωνα με το στυλ των πρώτο-χριστιανικών διακοσμήσεων. Ιερές εικόνες, όμως, μπορούν να θεωρηθούν μόνο μετά τον αγιασμό τους από την εκκλησία. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι η δεύτερη εικόνα. Η πρώτη ήταν ένας τεράστιος γυάλινος σταυρός, με διαστάσεις 3,3 μ. Χ 1,0 μ., ο οποίος τοποθετήθηκε στην εκκλησία του Τίμιου Σταυρού (Σουρπ Χατς) του 4ου αι., στην πόλη Απαράν, 40 χλμ. από το Γερεβάν. Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό το έργο. Ξέρετε, στην καρδιά του κάθε Αρμένη στον κόσμο υπάρχει, σε κάποιο βαθμό, η αγάπη και η πνευματική σχέση με την εκκλησία και το λόγο του Θεού. Γι’ αυτό θεωρώ ότι η πνευματικότητα είναι μέσα στο αίμα του λαού μας. Για την πίστη μας έχουμε πληρώσει πολύ μεγάλη τιμή στη διάρκεια 2000 ετών. Όταν λέμε ότι η Αρμενία υπήρξε η πρώτη χριστιανική χώρα που ασπάστηκε τον χριστιανισμό σε κρατικό επίπεδο, δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε την εποχή που προηγήθηκε, αυτή των πνευματικών αγώνων, ξεκινώντας από την εποχή των αποστόλων Θαδδαίου και Βαρθολομαίου, που κήρυτταν το λόγο του Θεού στην Αρμενία του 1ου αι. Λοιπόν; Απάντησα για τη στάση μου στο θέμα της εκκλησίας;
Τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους πατριώτες μας που διαμένουν στην Ελλάδα; Ποιο είναι το πιο ποθητό σας επαγγελματικό όνειρο; Όταν βλέπω το πώς, κρατημένοι χέρι-χέρι και ώμο-ώμο, χορεύουν κοτσαρί οι άνδρες μας, αισθάνομαι ένα κύμα δύναμης και θυμάμαι τα λόγια του πέρση βασιλιά Δαρείου Α’: «Οι Αρμένιοι δεν μπορούν να νικηθούν, αλλά μόνο να διαιρεθούν». Γι’ αυτό το λόγο, πρέπει, παρά τις αποστάσεις, να είμαστε πάντα ενωμένοι. Εύχομαι σε όλους ευημερία, ευτυχία και θεία ευλογία. Διαμένετε σε μια πανέμορφη χώρα. Το όνειρό μου είναι να προλάβω να πραγματοποιήσω όλα τα επαγγελματικά μου σχέδια.
|