Αρά Μαγκογιάν Εκτύπωση E-mail

 

ΠΡΟ­Ε­ΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΕ­ΝΤΡΙ­ΚΟΥ ΣΥΜ­ΒΟΥ­ΛΙΟΥ ΤΗΣ

ΑΡ­ΜΕ­ΝΙ­ΚΗΣ ΚΟΙ­ΝΟ­ΤΗ­ΤΑΣ ΤΗΣ ΕΛ­ΛΑ­ΔΟΣ

 

Στον Ραζμίκ Αγαμπατιάν

Iανουάριος – Μάρτιος 2013 τεύχος 76

“Πρέπει να α­πα­γκιστρω­θούμε

α­πό στε­ρε­ό­τυ­πα και με­θο­δο­λο­γί­ες

του πα­ρελ­θό­ντος”

 

 

Κα­τά το δι­ή­με­ρο 20 και 21 Ο­κτω­βρί­ου 2012 πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στην αί­θου­σα του Πο­λι­τι­στι­κού Κέ­ντρου «Ζα­βα­ριάν» στη Νίκαια, το συ­νέ­δριο των α­ντι­προ­σώ­πων της Αρ­με­νι­κής Κοι­νό­τη­τας της Ελ­λά­δος. Τα συσ­σω­ρευ­μέ­να προ­βλή­μα­τα, κυ­ρί­ως οι­κο­νο­μι­κής φύ­σε­ως, κα­θώς και η ε­πι­θυ­μί­α που εί­χαν εκ­φρά­σει ο τέ­ως Πρό­ε­δρος κ. Αρ­μέν Ντε­ριάν, αλ­λά και αρ­κε­τά μέ­λη του α­περ­χό­με­νου Κε­ντρικού Συμ­βου­λί­ου για μη ε­πα­νε­κλογή τους, ο­δή­γη­σαν στην α­νά­δει­ξη ε­νός νέ­ου Συμ­βου­λί­ου, με στό­χο την ά­με­ση α­ντι­με­τώ­πι­ση των προ­βλη­μά­των. Κα­τά τη συ­γκρό­τη­ση σε σώ­μα, Πρό­ε­δρος ε­ξε­λέ­γη ο κ. Α­ρά Μα­γκο­γιάν, ο ο­ποί­ος και πα­λαιό­τε­ρα εί­χε δια­τε­λέ­σει μέ­λος του Κε­ντρι­κού Συμ­βου­λί­ου για πολ­λά χρό­νια.

 

Το και­νούρ­γιο Συμ­βού­λιο στο ο­ποί­ο συμ­με­τέ­χουν και αρ­κε­τοί νέ­οι, ξε­κί­νη­σε τις ερ­γα­σί­ες του δυ­να­μι­κά και σε σύ­ντο­μο χρο­νι­κό διά­στη­μα κα­τόρ­θω­σε να ε­πι­λύ­σει κάποια από τα χρο­νί­ζο­ντα προ­βλή­μα­τα, ό­πως ε­κεί­νο του Γη­ρο­κο­μεί­ου, της μι­σθο­δο­σί­ας των Αρ­με­νί­ων δα­σκά­λων, της συγκρό­τη­σης των προ­βλε­πο­μέ­νων α­πό το κατα­στα­τι­κό Συμ­βου­λί­ων, κα­θώς και των Ε­νο­ρια­κών Ε­πι­τρο­πών για τους ιε­ρούς να­ούς που υ­πά­γο­νται στην αρ­με­νι­κή Μη­τρόπο­λη. Τα πε­ρισ­σό­τε­ρα α­πό τα πα­ρα­πά­νω Συμ­βούλια στε­λε­χώ­θη­καν με νέ­α μέ­λη, που α­ντα­πο­κρί­θη­καν στην πρό­σκλη­ση με προ­θυ­μί­α και εν­θου­σια­σμό.

 

Α­πό τις πρώ­τες δρα­στη­ριό­τη­τές του Κε­ντρι­κού Συμ­βου­λί­ου υ­πήρ­ξε η πραγ­μα­το­ποί­η­ση μιας πο­λυ­ή­με­ρης ε­πί­σκε­ψης στις πό­λεις της Βορεί­ου Ελ­λά­δος, με σκο­πό την ά­με­ση επι­κοι­νω­νί­α με τα μέ­λη των το­πι­κών κοι­νω­νιών, την ε­ξέ­τα­ση των δια­φό­ρων προ­βλη­μά­των και την α­να­ζή­τη­ση λύ­σε­ων. Για ό­λα αυ­τά ζη­τή­σα­με να έ­χου­με τις α­πό­ψεις του κ. Μα­γκο­γιάν, τις ο­ποί­ες και σας πα­ρου­σιά­ζου­με στη συ­νέ­χεια.

 

Οι ερ­γα­σί­ες στο πρό­σφα­το συ­νέ­δριο των α­ντιπρο­σώ­πων της Αρ­με­νι­κής Κοι­νό­τη­τας Ελ­λά­δος, α­νέδει­ξαν μια σει­ρά α­πό ση­μα­ντι­κά προ­βλή­μα­τα που σχε­τί­ζο­νται με την ο­μα­λή λει­τουρ­γί­α των δο­μών της πα­ροι­κί­ας μας. Σχε­δόν ό­λα έ­χουν να κά­νουν με την οι­κο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση. Πώς φτά­σα­με σ’ αυ­τό το οικο­νο­μι­κό α­διέ­ξο­δο;

 

 

 

Η αρ­με­νι­κή κοι­νό­τη­τα α­πο­τε­λεί α­να­πό­σπα­στο κομ­μά­τι της ελ­λη­νι­κής κοι­νω­νί­ας. Ως εκ τού­του τα προ­βλή­μα­τα, οι ε­πι­τυ­χί­ες, αλ­λά και οι ι­διαι­τε­ρό­τη­τες του ελ­ληνι­κού λα­ού και της χώ­ρας, εμ­φα­νί­ζο­νται σε μι­κρο­γρα­φί­α και μέ­σα στην κοι­νότη­τα. Γι’ αυ­τό, ό­ταν ευ­η­με­ρεί η χώ­ρα, ευ­η­με­ρεί και η κοι­νό­τη­τα. Και α­ντί­στρο­φα, ό­ταν η χώ­ρα α­ντι­με­τω­πί­ζει οι­κο­νο­μι­κά ή άλ­λα προ­βλή­μα­τα, αυ­το­μά­τως πλήτ­τε­ται και αυ­τή. Βε­βαί­ως, υ­πάρ­χουν και ε­σω­τε­ρι­κά δο­μι­κά προ­βλή­μα­τα που η ε­πί­λυ­σή τους προ­ϋ­πο­θέ­τει την α­πα­γκί­στρω­σή μας α­πό στε­ρε­ό­τυ­πα και με­θο­δο­λο­γί­ες του πα­ρελ­θό­ντος. Μό­νον έ­τσι μπο­ρούν να βρε­θούν λύ­σεις που θα εί­ναι μεν ε­πώ­δυ­νες ως έ­να βαθ­μό, μα­κρο­πρό­θε­σμα ό­μως θα δια­σφα­λί­ζουν τη βιω­σι­μό­τη­τα της κοι­νό­τη­τας. Κα­τά την ά­πο­ψή μου, ο συν­δυα­σμός των δο­μι­κών προ­βλη­μά­των, μα­ζί με τις εν γέ­νει αρ­νη­τι­κές οι­κο­νο­μι­κές συ­γκυ­ρί­ες, μας οδή­γη­σαν στη ση­με­ρι­νή οι­κο­νο­μι­κή κα­τά­στα­ση. Μια κα­τά­στα­ση που θα την χα­ρακτή­ρι­ζα μεν δει­νή, ό­χι ό­μως και α­διέ­ξο­δη, α­φού μπο­ρεί να α­ντι­με­τω­πι­στεί ε­άν λη­φθούν ο­ρι­σμέ­να αυ­στη­ρά οι­κο­νο­μι­κά μέ­τρα και α­κο­λου­θη­θούν κα­τάλ­ληλες δια­δι­κα­σί­ες προ­σαρ­μο­γής.

 

Η πα­ρα­χώ­ρη­ση του αρ­με­νι­κού γη­ρο­κο­μεί­ου σε ε­πι­χει­ρη­μα­τί­α που δρα­στη­ριο­ποιεί­ται στο χώ­ρο, ε­ντάσ­σε­ται σ’ αυ­τά τα πλαί­σια;

 

Α­σφα­λώς. Το γη­ρο­κο­μεί­ο δη­μιουρ­γού­σε μη­νιαί­α έ­να έλ­λειμ­μα της τά­ξε­ως των 10.000 ευ­ρώ, ε­νώ ο α­ριθ­μός των τροφί­μων μειω­νό­ταν διαρ­κώς. Γι’ αυ­τό και η πα­ρα­χώ­ρη­ση σε ε­πι­χει­ρη­μα­τί­α εί­χε ή­δη α­πο­φασι­στεί α­πό το προ­η­γού­με­νο Κε­ντρι­κό Συμ­βού­λιο. Ε­μείς α­πλώς διευ­ρύ­να­με τον κύ­κλο α­να­ζή­τησης και βρή­κα­με τον πλέ­ον κα­τάλ­λη­λο για μας ε­πι­χει­ρη­μα­τί­α στο πρό­σω­πο του αγ­γειο­λό­γου κ. Μι­χά­λη Φα­τσή. Ε­νός αν­θρώ­που που γνω­ρί­ζει κα­λά τό­σο την κοι­νό­τη­τά μας, ό­σο και το ί­διο το α­ντι­κεί­με­νο, α­φού δια­θέ­τει ή­δη μια μο­νά­δα φρο­ντί­δας ηλι­κιω­μέ­νων στην Πα­λαιά Κοκ­κι­νιά. Κα­θώς α­ντιλαμ­βά­νε­στε, η α­πό­φα­ση αυ­τή μειώ­νει το ε­τή­σιο έλ­λειμ­μα της κοι­νό­τη­τας κα­τά 120.000, έ­να πο­σόν διό­λου ευ­κα­τα­φρό­νη­το, ι­διαί­τερα μά­λι­στα με τα ση­με­ρι­νά δε­δο­μέ­να.

 

Ποια θα εί­ναι η σχέ­ση μας με τον εν λό­γω ε­πι­χει­ρη­μα­τί­α;

 

Το ί­δρυ­μα θα λει­τουρ­γεί ε­φε­ξής ως κερδο­σκο­πι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση υ­πό τον κ. Φα­τσή. Η συμ­φω­νί­α μας προ­βλέ­πει την στέγα­ση μέ­χρι 12 γε­ρό­ντων αρ­με­νι­κής κα­τα­γω­γής με μειω­μέ­να τρο­φεί­α και την ε­πα­να­πρό­σλη­ψη μεγά­λου μέ­ρους του υ­πάρ­χο­ντος προ­σω­πι­κού. Το Κε­ντρι­κό Συμ­βού­λιο συ­γκρό­τη­σε ή­δη μια νέ­α Ε­πι­τρο­πή Γη­ροκο­μεί­ου, στην ο­ποί­α πρέ­πει να α­πευ­θύ­νο­νται ό­σοι εκ των συ­μπα­τριω­τών μας ε­πι­θυ­μούν να κά­νουν χρή­ση των υ­πη­ρε­σιών του.

 

Ση­μειώ­νω πως με πρω­το­βου­λί­α της εν λό­γω ε­πι­τρο­πής, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε λε­πτομε­ρής α­πο­γρα­φή των η­λε­κτρι­κών συ­σκευών, ε­πί­πλων κλπ του γη­ρο­κο­μείου που α­νήκουν στην κοι­νό­τη­τα και ε­νη­μερώ­θη­καν σχε­τι­κά οι ε­νο­ρια­κές ε­πι­τρο­πές και οι διοι­κή­σεις των σω­μα­τεί­ων μας για να με­τα­φέ­ρουν ό­,τι τους εί­ναι χρή­σι­μο στις εκ­κλη­σί­ες, τα σχο­λεί­α και τα ε­ντευ­κτή­ρια μας. Η πα­ρά­δο­ση και πα­ρα­λα­βή γί­νε­ται ένα­ντι α­πο­δεί­ξε­ως, ό­που κα­τα­γρά­φο­νται α­να­λυτι­κά τα πα­ρα­δι­δό­με­να υ­λι­κά. Κά­ποια α­πό τα υ­λι­κά αυ­τά που έ­χουν μεί­νει α­διά­θετα, φυ­λάσ­σο­νται στο δι­πλα­νό κτή­ριο του γη­ροκο­μεί­ου που δεν έ­χει ε­νοι­κια­στεί. Στο τέ­λος της δια­δι­κα­σί­ας, ό­λα αυ­τά θα ε­λεγ­χθούν α­πό την αι­ρε­τή Ε­πι­τρο­πή Οι­κονο­μι­κού Ε­λέγ­χου της κοι­νό­τη­τας και θα συ­ντα­χθεί σχε­τι­κή έκ­θε­ση.

 

Πού βρί­σκε­ται σή­με­ρα το θέ­μα της κα­τα­βο­λής των μι­σθών των Αρ­με­νί­ων εκ­παιδευ­τι­κών α­πό την ελ­λη­νι­κή πο­λι­τεί­α;

 

Ό­πως γνω­ρί­ζε­τε τα δη­μο­τι­κά μας σχο­λεί­α που λει­τουρ­γούν στο λε­κα­νο­πέ­διο υ­πό την ε­πο­πτεί­α του Κε­ντρι­κού Συμ­βου­λί­ου, εί­χαν πε­ριέλ­θει σε δει­νή κα­τά­στα­ση που έ­θε­τε σε κίν­δυ­νο την ί­δια την ύ­παρ­ξή τους. Αι­τί­α, η μη κα­τα­βο­λή των μι­σθών των δι­δα­σκά­λων της αρ­με­νι­κής γλώσ­σας και ι­στο­ρί­ας α­πό το Υ­πουρ­γεί­ο Παι­δεί­ας κα­τά την τε­λευ­ταί­α διε­τί­α. Η ί­δια η κοι­νό­τη­τα, εί­χε ε­ξα­ντλη­θεί οι­κο­νο­μι­κά και γι’ αυ­τό δεν μπο­ρού­σε να α­ντι­με­τω­πί­σει το πρό­βλη­μα . Ευ­τυ­χώς, χά­ρις στην ευαι­σθη­σί­α του Υ­πουρ­γού Παι­δεί­ας, Θρη­σκευ­μά­των, Πο­λι­τι­σμού και Α­θλη­τι­σμού κ. Κων­στα­ντί­νου Αρ­βα­νι­τό­που­λου, προς τον ο­ποί­ον εί­μα­στε ευ­γνώ­μο­νες, ε­πι­τέ­λους α­ντι­με­τω­πί­στη­κε το χρο­νί­ζον αυ­τό πρό­βλη­μα, με την κα­τα­βο­λή πρό­σφα­τα των δε­δου­λευ­μέ­νων ε­νός α­πό τα δύ­ο προ­η­γού­μενα έ­τη και την κα­νο­νι­κή πλη­ρω­μή των διδα­σκά­λων κα­τά το τρέ­χον σχο­λι­κό έ­τος. Πε­ριμέ­νου­με τώ­ρα την κα­τα­βο­λή των μι­σθών και της δεύ­τε­ρης σχο­λι­κής χρο­νιάς, ώστε να λή­ξει ο­ρι­στι­κά το θέ­μα.

 

Α­λη­θεύ­ει ό­τι για λό­γους οι­κο­νο­μί­ας θα πά­ψει να λει­τουρ­γεί και ο ιε­ρός να­ός του Α­γί­ου Γρη­γο­ρί­ου στην Α­θή­να, ό­που βρί­σκε­ται και η έ­δρα της Μη­τρό­πο­λης;

 

Πράγ­μα­τι κυκλο­φό­ρη­σε μια τέ­τοια α­νυ­πό­στα­τη φή­μη λό­γω της με­τά­θε­σης του ε­φη­μέ­ριου πα­τέ­ρα Μπα­ρέτ στην εκ­κλη­σί­α του Α­γί­ου Ια­κώ­βου στη Νί­καια. Δεν α­λη­θεύ­ει όμως! Α­ντί­θε­τα, συ­γκρο­τή­σα­με μια πο­λυ­με­λή ε­νο­ρια­κή ε­πι­τρο­πή στη συ­γκε­κριμέ­νη εκ­κλη­σί­α, α­πο­τε­λού­με­νη α­πό 11 ά­το­μα συ­νο­λι­κά, κα­θώς και α­ντί­στοι­χη ε­πιτρο­πή κυ­ριών. Πριν α­πό έ­να μή­να έ­γι­νε και η κο­πή της πί­τας, στην ο­ποί­α πα­ρευ­ρέ­θη­σαν ο Μη­τρο­πο­λί­της κ. Χο­ρέν Τογραματζιάν, ο πα­τέ­ρας Μπα­ρέτ και πολ­λοί ε­νο­ρί­τες. Θα θέ­λα­με ό­μως να βλέ­πα­με πε­ρισ­σό­τε­ρους πι­στούς στην εκ­κλη­σί­α τις Κυ­ρια­κές, για­τί εί­ναι θλι­βε­ρό να πραγ­μα­το­ποιεί­ται Θεί­α Λει­τουρ­γί­α με την πα­ρουσί­α ε­λά­χι­στων ε­νο­ρι­τών.

 

Ποιες εί­ναι οι προ­τε­ραιό­τη­τες του νέ­ου Κε­ντρι­κού Συμ­βου­λί­ου;  

 

Βα­σι­κή προτε­ραιό­τη­τα του Κε­ντρι­κού Συμ­βου­λί­ου εί­ναι η α­ντι­με­τώ­πι­ση των υ­φιστα­μέ­νων προ­βλη­μά­των και στο βαθ­μό που μας το ε­πι­τρέ­πουν ο χρό­νος και οι δυ­να­τό­τη­τές μας, η α­νά­πτυ­ξη σει­ράς δρα­στη­ριο­τή­των σε το­μείς ό­πως ο θρη­σκευ­τι­κός, ο πο­λι­τι­στι­κός και ο κοι­νω­νι­κός, με την σύ­στα­ση α­ντί­στοι­χων ε­πιτρο­πών. Έ­νας α­πό τους βα­σι­κούς μας στό­χους εί­ναι η α­νά­πτυ­ξη δρά­σης για την προ­στα­σί­α της δυ­τι­κο­αρ­με­νι­κής γλώσ­σας, που ό­πως γνω­ρί­ζου­με ό­λοι έ­χει εντα­χθεί α­πό την UNESCO στη λί­στα των γλωσ­σών που κιν­δυ­νεύ­ουν να α­φα­νι­στούν προ­σε­χώς. Κα­τα­λα­βαί­νε­τε πως μα­ζί με την κα­τα­στρο­φή των ιε­ρών να­ών και των μνη­μεί­ων που ά­φη­σαν οι γο­νείς μας στη δυ­τι­κή Αρ­με­νί­α, μι­λά­με για την με­γα­λύ­τε­ρη ε­θνι­κή και πο­λι­τι­στι­κή κα­τα­στρο­φή που κιν­δυνεύ­ου­με να υ­πο­στού­με σαν συ­νέ­πεια της γε­νο­κτο­νί­ας. Α­πο­τε­λεί υ­πο­χρέ­ω­σή μας λοι­πόν ό­χι μό­νο ως Αρ­με­νί­ων, αλ­λά και ως αν­θρώ­πων να δια­σώ­σου­με τη γλώσ­σα ό­χι μό­νο του Κο­μι­τάς, του Τα­νιέλ Βα­ρου­ζάν και του Σια­μα­ντό, αλ­λά και των ί­διων των προ­γό­νων μας. Αυ­τός εί­ναι έ­νας πα­νε­θνι­κός α­γώ­νας α­πό τον οποί­ον δεν πρέ­πει να α­που­σιά­σει κα­νέ­νας Αρ­μέ­νιος, εί­τε μι­λά­ει τη δυ­τι­κο­αρμε­νι­κή, εί­τε την α­να­το­λι­κο­αρ­με­νι­κή γλώσ­σα.

 

Έ­χε­τε προ­βεί σε κά­ποια συ­γκε­κρι­μέ­νη ε­νέρ­γεια προς αυ­τή την κα­τεύθυν­ση;

 

Βε­βαί­ως. Μέ­σω του α­κα­δη­μα­ϊ­κού και κα­θη­γη­τού Φυ­σι­κής της Α­τμο­σφαίρας και Κλι­μα­το­λο­γί­ας κ. Χρή­στου Ζε­ρε­φού έ­χου­με ή­δη ζη­τή­σει την συ­μπα­ράστα­ση του ελ­λη­νι­κού τμή­μα­τος της UNESCO στο θέ­μα αυ­τό. Επί­σης μέ­σω του γρα­φεί­ου της Αρ­με­νι­κής Ε­θνι­κής Ε­πι­τρο­πής στις Βρυ­ξέλ­λες, απευ­θυν­θή­κα­με στην κα Αν­δρούλ­λα Βα­σι­λεί­ου, Ε­πί­τρο­πο Εκ­παί­δευ­σης, Πο­λι­τισμού, Πο­λυ­γλωσ­σί­ας και Νε­ο­λαί­ας της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης. Γε­νι­κά θα συ­νε­χίσου­με την α­να­ζή­τη­ση λύ­σε­ων πά­νω στο θέ­μα, για­τί θε­ω­ρού­με πως εί­ναι ι­διαίτε­ρα κρί­σι­μο τό­σο ε­θνι­κά, ό­σο και α­πό πλευ­ράς πα­γκό­σμιου πο­λι­τι­σμού.

 

Θα μπορούσατε να μας αναπτύξετε εν συντομία το πρόγραμμμά σας;

 

Κι­νού­με­θα πά­νω στις γε­νι­κές κα­τευ­θυ­ντή­ριες γραμ­μές που συ­νέ­στησε η Αυ­τού Α­γιό­της ο Πα­τριάρ­χης Α­ράμ Α’ στο μή­νυ­μα που α­πη­ύ­θυ­νε προς το 39ο Συ­νέ­δριο της Κοι­νό­τη­τάς μας τον πε­ρα­σμέ­νο Ο­κτώ­βριο. Και πιο συ­γκε­κρι­μέ­να:  

 

Α­νά­πτυ­ξη έ­ντο­νης, προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νης και συ­στη­μα­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας, έ­τσι ώ­στε τα αρ­μό­δια σώ­μα­τα να ορ­γα­νώσουν την κοι­νό­τη­τα πά­νω σε πιο στέ­ρε­ες βά­σεις.

 

Α­να­διορ­γά­νω­ση της κοι­νο­τι­κής ζω­ής, με έμ­φα­ση στον εκ­παι­δευ­τι­κό το­μέ­α, έ­χο­ντας σαν γνώ­μο­να πως το σχο­λεί­ο απο­τε­λεί τη βά­ση και το ε­χέγ­γυο βιω­σι­μό­τη­τας μιας κοι­νό­τη­τας.  

 

Εν ό­ψει της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης που αντι­με­τω­πί­ζει η χώ­ρα, κα­τα­γρα­φή των α­κι­νή­των και λοι­πών πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων της κοι­νό­τη­τας και α­ξιο­ποί­η­σή τους για την α­ντι­με­τώ­πι­ση των α­ναγκών μας.

 

Έ­χει γί­νει κά­τι προς αυ­τή την κατεύ­θυν­ση μέ­χρι τώ­ρα;

 

Με βά­ση τις πα­ρα­πά­νω υ­πο­δεί­ξεις, το Κε­ντρι­κό Συμ­βού­λιο προ­έ­βη α­μέσως σε κά­ποιες πρα­κτι­κές ε­νέρ­γειες. Αρ­χι­κά, κα­τέ­γρα­ψε τις ερ­γα­σί­ες που πρέ­πει να γί­νουν κα­τά τη διάρ­κεια της θη­τεί­ας του, κα­θώς και τις α­ντί­στοιχες οι­κο­νο­μι­κές υ­πο­χρε­ώ­σεις. Στη συ­νέ­χεια, ε­πί τη βά­σει αυ­τών, προ­γραμ­μάτι­σε τις ερ­γα­σί­ες που πρέ­πει να γί­νουν. Στο ση­μεί­ο αυ­τό, ο­φεί­λω να α­να­φέ­ρω πως το Κε­ντρι­κό Συμ­βού­λιο α­ξιο­λο­γώ­ντας τις προ­τε­ραιό­τη­τές του, α­να­σύ­στη­σε την Ε­πι­τρο­πή Δια­χεί­ρι­σης Α­κι­νή­των, ε­νώ έ­δω­σε ι­διαί­τε­ρη έμ­φα­ση και διεύ­ρυ­νε τη σύν­θε­ση της Ε­πι­τρο­πής Οι­κο­νο­μι­κών, της Ε­πι­τρο­πής Παι­δεί­ας και της Ε­πι­τρο­πής του Γη­ρο­κο­μεί­ου, με στό­χο την πε­ρι­στο­λή των δα­πα­νών και την α­ξιο­ποί­η­ση κά­ποιων ε­γκα­τα­λειμ­μέ­νων α­κι­νή­των.

 

Υ­πάρ­χουν ό­μως και άλ­λες ση­μα­ντι­κές ερ­γα­σί­ες που πρέ­πει να γί­νουν ε­ντός του έ­τους, ό­πως για πα­ρά­δειγ­μα η διε­ξα­γω­γή κοι­νο­τι­κών ε­κλο­γών κα­τά το φθινό­πω­ρο για την ε­κλο­γή νέ­ων α­ντι­προ­σώ­πων της Αρ­με­νι­κής Κοι­νό­τη­τας Ελ­λάδος, κα­θώς και η σύ­γκλι­ση έ­κτα­κτου Συ­νε­δρί­ου των α­ντι­προ­σώ­πων για την τροπο­ποί­η­ση του κα­τα­στα­τι­κού της Κοι­νό­τη­τας.

 

Με την ε­γκα­τά­στα­ση των οι­κο­νο­μι­κών μετα­να­στών α­πό την Αρ­με­νί­α τις δύ­ο τε­λευ­ταί­ες δε­κα­ε­τί­ες, έ­χει αλ­λά­ξει η σύν­θε­ση της κοι­νό­τη­τας στην Ελ­λά­δα. Ποια ει­κό­να πα­ρου­σιά­ζουν οι ε­νο­ρί­ες μας σή­με­ρα;

 

Πράγ­μα­τι, με­τά την κα­τάρ­ρευ­ση της Σο­βιε­τι­κής Έ­νω­σης η ε­γκα­τά­στα­ση στην Ελ­λά­δα οι­κο­νο­μι­κών με­τα­να­στών α­πό την Αρ­με­νί­α, με­τέ­βαλ­λε ρι­ζι­κά τό­σο την α­ριθ­μη­τι­κή δύ­να­μη, ό­σο και τη σύν­θε­ση της κοι­νό­τη­τας με βά­ση τον τό­πο προ­έ­λευ­σης των με­λών. Η «πα­ραδο­σια­κή κοι­νό­τη­τα» - αν μπο­ρού­με να την α­πο­κα­λέ­σου­με έ­τσι -α­πο­τε­λεί­το εί­τε από αυ­τό­χθο­νες Αρ­με­νί­ους (κυ­ρί­ως στη Μα­κε­δο­νί­α και τη Θρά­κη), εί­τε α­πό πρό­σφυ­γες που εί­χαν κα­τα­φύ­γει στην Ελ­λά­δα με­τά την Μι­κρα­σια­τι­κή Κα­τα­στροφή. Πολ­λοί α­πό τους νε­ο­α­φι­χθέ­ντες ε­γκα­τα­στά­θη­καν στις πό­λεις ό­που υ­πήρ­χαν ή­δη ορ­γα­νω­μέ­νες αρ­με­νι­κές κοι­νό­τη­τες. Άλ­λοι βρέ­θη­καν σε πε­ριο­χές ό­που τα πρό­σφα­τα του­λά­χι­στον χρό­νια δεν υ­πήρ­χε αρ­με­νι­κή πα­ρου­σί­α, δη­μιουρ­γώ­ντας νέ­ες κοι­νό­τη­τες. Αρ­κε­τοί α­πό τους οικο­νο­μι­κούς με­τα­νά­στες, έ­χο­ντας ζή­σει μέ­σα στο διε­θνι­στι­κό ι­δε­ο­λο­γι­κό πε­ρι­βάλ­λον της Σο­βιε­τι­κής Έ­νωσης ό­που η έν­νοια του έ­θνους εί­χε μι­κρή ση­μα­σί­α ε­πι­σή­μως, προ­τί­μη­σαν να α­πο­μα­κρυν­θούν ευ­θύς ε­ξαρ­χής α­πό τις αρ­με­νι­κές ρί­ζες τους. Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι πά­ντως, κατέβαλ­λαν μια δύ­σκο­λη προ­σπά­θεια για την εν­σω­μά­τω­σή τους στις το­πι­κές κοι­νω­νί­ες της νέ­ας τους πα­τρί­δας, πα­ράλ­λη­λα ό­μως διαφυ­λάσ­σο­ντας α­κέ­ραια την αρ­με­νι­κή τους ε­θνι­κή συ­νεί­δη­ση.

 

Σή­με­ρα χι­λιά­δες απ’ αυ­τούς ζουν α­νά­με­σά μας και στα­δια­κά αρ­χί­ζουν να συ­νερ­γά­ζο­νται μα­ζί μας, στε­λε­χώ­νο­ντας τις ε­νο­ρια­κές ε­πι­τρο­πές και τα σω­μα­τεί­α μας. Τα παι­διά τους που έ­χουν γεν­νη­θεί ε­δώ, δεν ξε­χω­ρί­ζουν πια α­πό τα δι­κά μας. Στα ο­λο­ή­με­ρα σχο­λεί­α της Ατ­τι­κής, α­πο­τε­λούν πε­ρί­που το 50% του συ­νό­λου των μα­θη­τών, ε­νώ στα μο­νο­ή­με­ρα φρο­ντιστη­ρια­κού τύ­που σχο­λεί­α της Βο­ρεί­ου Ελ­λά­δος υ­περ­βαί­νουν το 90% του συ­νό­λου. Μπο­ρού­με πλέ­ον να λέ­με με ι­κα­νο­ποί­η­ση, πως η εν­σω­μάτω­σή τους στις κοι­νο­τι­κές δο­μές έ­χει αρ­χίσει ε­δώ και με­ρι­κά χρό­νια και βαί­νει προς την ο­λο­κλή­ρω­ση.

 

Share
 

Για να εξασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου, μερικές φορές τοποθετούμε μικρά αρχεία δεδομένων στον υπολογιστή σας, τα λεγόμενα «cookies». Οι περισσότεροι μεγάλοι ιστότοποι κάνουν το ίδιο. Περισσότερα...

"Δέχομαι"


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ


διαφήμιση στο αρμενικά

armenian community

Online Επισκέπτες

Έχουμε 40 επισκέπτες συνδεδεμένους