Mισάκ Μετζαρέντς |
Ζακ Νταματιάν Ο κατά κόσμον Μισάκ Μετζαντουριάν γεννιέται το 1886 από οικογένεια εμπόρων, στο Πινκιάν της επαρχίας Άγκν, στη δυτική όχθη του Ευφράτη της Δυτικής Αρμενίας. Το χωριό του είναι περιστοιχισμένο από απόκρημνα βράχια και φαράγγια, που αποτελούν φυσικό οχυρό, ενώ στη μια πλευρά του μόνο από ποτάμι. Συνδέεται με τον κάμπο μέσω μιας γέφυρας, η οποία σηκώνεται τη νύχτα, καθώς και σε περίπτωση εχθρικής επίθεσης. Σύμφωνα με το λαογράφο Καρεκίν Σερβαντσιάν, οι κάτοικοι του Πινκιάν, σε κάθε δωμάτιο, στις δυο πλευρές έχουν όπλα, στην τρίτη βιβλία και στην τέταρτη είδη κάλυψης στομαχικών αναγκών. Σε αυτό το περιβάλλον, ο μοναχικός και υπερβολικά ήσυχος για την ηλικία του μικρός Μισάκ επιλέγει το βιβλίο. Τα πρώτα του γράμματα τα μαθαίνει στο σχολείο Μεσροπιάν του χωριού. Το 1895 η οικογένεια μετακομίζει στο Σιβάς (Σεβάστεια), όπου συνεχίζει τη βασική του εκπαίδευση στο σχολείο Αραμιάν. Το 1896 εγγράφεται στο εσώκλειστο κολλέγιο «Ανατόλια». Εκεί γίνεται πιο κοινωνικός. Μετέχει σε θεατρικά σχήματα και έρχεται σε επαφή με τη λογοτεχνία, διαβάζοντας βιβλία στην αρμενική, την τουρκική και την αγγλική γλώσσα. Γράφει ποιήματα στους τοίχους του υπνωτηρίου και στο οπισθόφυλλο εμπορικών φυλλαδίων.
*Παρσέγ Γκανατσιάν (1885 Ραιδεστός- 1967 Βηρυτός): μελοποιός του αρμενικού εθνικού ύμνου, συνθέτης, μαέστρος, καθηγητής. Είναι ο δημιουργός μελωδιών μοναδικής ωραιότητας, με πιο χαρακτηριστικά έργα το πατριωτικό «Παμ Ποροντάν» και το κορυφαίο χορωδιακό δραματουργικό «Νανόρ».
Άσμα Έρωτα Η νύχτα είναι γλυκιά, νύχτα ηδονική, χρισμένη με χασίσι και βάλσαμο, από δρόμους φωτεινούς περνώ μεθυσμένος, η νύχτα είναι γλυκιά, νύχτα ηδονική. Φιλιά έρχονται από τον αέρα και τη θάλασσα, φιλί από το φως που ανθεί από τέσσερις μεριές, απόψε είναι Γιορτή, της ψυχής μου Κυριακή, φιλιά έρχονται από τη θάλασσα και τον αέρα. Αλλά το φως της ψυχής μου λίγο λίγο φθείρεται, τα χείλη μου διψούν για ένα φιλί. Νύχτα χαράς είναι, φως και φεγγάρι, αλλά το φως της ψυχής μου λίγο λίγο φθείρεται.
|