2015 o εφιάλτης των Τούρκων ιθυνόντων Εκτύπωση E-mail

Σαρκίς Αγαμπατιάν

Απρίλιος - Ιούνιος 2013 τεύχος 77

 

Α­πό το 1915 μέ­χρι το 1943, χρο­νιά που ο Πο­λω­νο­ε­βραί­ος νο­μι­κός Ρα­φα­ήλ Λέμ­κιν ε­πινό­η­σε τον ό­ρο «Γε­νο­κτο­νί­α» για να πε­ρι­γρά­ψει τις με­γά­λες σφα­γές του 1915-16 α­πό το ο­θω­μα­νι­κό κα­θε­στώς, οι Αρ­μέ­νιοι χρη­σι­μο­ποιού­σαν τις λέ­ξεις με­τζ γιε­γέρ­ν (με­γά­λη συμ­φο­ρά), τσαρ­τ (σφα­γές), μετζ βο­τζίρ (με­γά­λο έ­γκλη­μα), α­γέ­ντ (κα­τα­στρο­φή), ντε­γα­χα­νου­τιούν (ε­κτό­πι­ση) και ακ­σόρ (εξο­ρί­α). Ω­στό­σο, κα­μιά απ’ αυ­τές τις λέ­ξεις, δεν α­πέ­δι­δε τη νο­μι­κή έν­νοια του ό­ρου τσε­γα­σμπα­νου­τιούν (γε­νο­κτο­νί­α). Α­πό το 1943 μέ­χρι σή­με­ρα, οι Αρ­μέ­νιοι έ­κα­ναν τε­ρά­στιες προ­σπά­θειες για να πεί­σουν τις ξέ­νες κυ­βερ­νή­σεις και τη διε­θνή κοι­νό­τη­τα ό­τι υ­πήρ­ξαν θύ­μα­τα γε­νοκτο­νί­ας, α­παι­τώ­ντας δι­καιο­σύ­νη α­πό την Τουρ­κί­α, τη ση­με­ρι­νή κλη­ρο­νό­μο της Ο­θω­μα­νι­κής αυ­το­κρα­το­ρί­ας σύμ­φω­να με το διε­θνές δί­καιο. Αυ­τός εί­ναι ο βα­σι­κός λό­γος που οι Αρ­μέ­νιοι α­παι­τούν την α­να­γνώ­ρι­ση της γε­νο­κτο­νί­ας και ό­χι των σφα­γών ή των ε­κτοπί­σε­ων.

Ο μό­νος λό­γος που ο ση­με­ρι­νός πρό-ε­δρος των Η.Π.Α. στις ε­τή­σιες δη­λώ­σεις του την 24η Α­πρι­λί­ου χρη­σι­μο­ποί­η­σε τον ό­ρο Με­τζ Γιε­γέρ­ν α­ντί του ό­ρου «Γε­νο­κτονί­α» ή­ταν οι τουρ­κι­κές πιέ­σεις, α­θε­τώ­ντας έ­τσι για πολ­λο­στή φο­ρά την υ­πόσχε­ση που εί­χε δώ­σει προ­ε­κλο­γι­κά στους Α­με­ρι­κα­νο­αρ­μέ­νιους ψη­φο­φό­ρους του, ό­τι θα α­να­γνω­ρί­σει την Αρ­με­νι­κή Γε­νο­κτο­νί­α. Πά­ντως, οι Η.Π.Α. την έ­χουν ή­δη α­να­γνω­ρί­σει α­πό το 1951, ό­ταν η α­με­ρι­κα­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση υ­πέ­βα­λε έ­να ε­πί­σημο έγ­γρα­φο στο Διε­θνές Δι­κα­στή­ριο με το ο­ποί­ο το Ε­βρα­ϊ­κό Ο­λο­καύ­τω­μα και η Αρ­με­νι­κή Γε­νο­κτο­νί­α α­να­γνω­ρί­ζο­νταν ως πα­ρα­δείγ­μα­τα γε­νο­κτο­νί­ας. Να μην ξε­χά­σου­με ε­πί­σης ό­τι ο πρό­ε­δρος Ρό­ναλ­ντ Ρή­γκαν, εί­χε α­να­φερ­θεί στην Αρμε­νι­κή Γε­νο­κτο­νί­α στην ε­τή­σια δια­κή­ρυ­ξή του στις 22 Α­πρι­λί­ου 1981 και ό­τι η Βου­λή των Α­ντι­προ­σώ­πων έ­πρα­ξε το ί­διο υ­ιο­θε­τώ­ντας δύ­ο α­πο­φά­σεις το 1975 και το 1984.

Πρό­σφα­τα, ο Σάβ­βας Κα­λε­ντε­ρί­δης σ’ ένα εν­δια­φέ­ρον άρ­θρο του στον δια­δι­κτυα­κό Τύ­πο με τί­τλο «Η Τουρ­κί­α α­να­γνωρί­ζει σιω­πη­ρά τη γε­νο­κτο­νί­α;» σχο­λιά­ζει την α­νο­χή του ε­πί­ση­μου τουρ­κι­κού κρά­τους με α­φορ­μή την 98η ε­πέ­τειο της Γε­νο­κτο­νί­ας που τί­μη­σαν με εκ­δη­λώ­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας και μνή­μης χι­λιά­δες Τούρ­κοι πο­λί­τες στην Κων­στα­ντι­νούπο­λη, στη Σμύρ­νη, στη Μα­λά­τεια στο Ντερσίμ και στο Ντιάρ­μπε­κιρ. Πα­ρα­θέ­του­με έ­να χα­ρακτη­ρι­στι­κό α­πό­σπα­σμα:

Σύμ­φω­να με ε­κτι­μή­σεις των αρ­μό­διων υ­πη­ρε­σιών του τουρ­κι­κού κρά­τους, αλ­λά και κέ­ντρων στρα­τη­γι­κής α­νά­λυ­σης που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στη γεί­το­να χώ­ρα, οι κύ­κλοι των Αρ­με­νί­ων που α­σχο­λού­νται με το ζήτη­μα της α­να­γνώ­ρι­σης της Γε­νο­κτο­νί­ας έ­χουν υ­ιο­θε­τή­σει και α­κο­λου­θούν τη στρα­τη­γι­κή των Τεσ­σά­ρων «Τ»:

-Tanύtύm/Ε­νη­μέ­ρω­ση της διε­θνούς κοι­νής γνώ­μης μέ­σω έ­νο­πλης και πο­λι­τι­κής προ­πα­γάν­δας

-Tanύnma/Α­να­γνώ­ρι­ση α­πό τη διε­θνή κοι­νό­τη­τα και στη συ­νέ­χεια α­να­γνώ­ρι­ση α­πό την ί­δια την Τουρ­κί­α

-Tazminat/Α­πο­ζη­μιώ­σεις: Με­τά την α­να­γνώ­ρι­ση της Γε­νο­κτο­νί­ας α­πό τη διε­θνή κοι­νό­τη­τα και α­πό την Τουρ­κί­α, η Αρ­μενί­α θα θέ­σει το ζή­τη­μα της κα­τα­βο­λής α­πο­ζη­μιώ­σε­ων α­πό πλευ­ράς της Τουρ­κίας στους α­πο­γό­νους των θυ­μά­των της Γε­νο­κτο­νί­ας.

-Toprak/Ε­δα­φι­κές διεκ­δι­κή­σεις: Στην τε­λευ­ταί­α φά­ση θα τε­θεί ε­νώ­πιον της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας το ζή­τη­μα ε­δα­φικών πα­ρα­χω­ρή­σε­ων α­πό πλευ­ράς της Τουρ­κί­ας στους Αρ­με­νί­ους...

Η φά­ση της ενη­μέ­ρω­σης άρχι­σε το 1920 με την ε­κτέ­λε­ση των βα­σι­κών ε­νό­χων της γε­νο­κτο­νί­ας. κα­τό­πιν με τη συλ­λο­γή ντο­κου­μέ­ντων και στοι­χεί­ων που α­πο­δει­κνύ­ουν το α­πο­τρό­παιο αυ­τό έ­γκλη­μα. και τέ­λος με την έ­νο­πλη δρά­ση αρ­με­νι­κών ορ­γα­νώ­σε­ων α­πό τις αρ­χές της δε­κα­ε­τί­ας του ’70 μέ­χρι τα μέ­σα της δε­κα­ε­τί­ας του ’80 ό­που έ­χασαν τη ζω­ή τους πολ­λοί Τούρ­κοι δι­πλω­μά­τες. Το 1985 α­κο­λού­θη­σε η δεύ­τε­ρη φά­ση της ανα­γνώ­ρι­σης. Μέχρι σή­με­ρα πε­ρισ­σό­τε­ρες α­πό εί­κο­σι χώ­ρες έ­χουν α­να­γνω­ρί­σει την Αρ­με­νική Γε­νο­κτο­νί­α, ε­νώ, σύμ­φω­να με πλη­ροφο­ρί­ες, θα α­κο­λου­θή­σουν κι άλ­λες μέ­χρι το 2015, ο­πό­τε κο­ρυ­φώ­νο­νται οι προ­σπά­θειες των Αρ­με­νί­ων για ευαι­σθη­το­ποί­η­ση της πα­γκό­σμιας κοι­νής γνώ­μης, κα­θώς συ­μπλη­ρώ­νο­νται ε­κα­τό χρό­νια α­πό την πρώ­τη γε­νο­κτο­νία του 20ού αιώ­να. 

Η παρακαταθήκη του Χραντ Ντινκ

Δεν εί­ναι μα­κριά ε­κεί­νη η μέ­ρα που θα επα­λη­θευ­τούν τα λό­για του α­δι­κο­χα­μέ­νου Χραντ Ντιν­κ που εί­χε δηλώσει σε μια ά­τυ­πη συνέ­ντευ­ξή του στη Μα­ρί­τσα Μα­το­σιάν λί­γο πριν τη δο­λο­φο­νί­α του, στις 19 Ια­νουα­ρί­ου 2007, ό­τι:

«Πι­στεύ­ω ό­τι οι Τούρ­κοι δεν χρειά­ζεται να αρ­νη­θούν ή να πα­ρα­δε­χτούν τη γε­νο­κτο­νία. Στα σχο­λι­κά βι­βλί­α τους δι­δά­σκο­νται το α­ντί­θε­το ό­τι δη­λα­δή οι Αρ­μέ­νιοι έ­σφα­ξαν τους Τούρκους, πώς λοι­πόν να πα­ρα­δε­χτούν ό­τι υ­πήρ­ξαν θύ­τες ό­ταν δια­παι­δα­γω­γού­νται με αυ­τή τη νο­ο­τροπί­α; Πρέ­πει να υ­πάρχει ε­λευ­θε­ρί­α λό­γου, γνώ­σης, εκ­παί­δευ­σης, πρέπει να δια­βά­σουν, να ε­νη­με­ρω­θούν για τα γε­γο­νό­τα αυ­τής της πε­ριό­δου, να μά­θουν την α­λή­θεια και τό­τε η συ­νεί­δη­σή τους δεν θα τους ε­πι­τρέ­ψει να αρ­νη­θούν το φο­βε­ρό αυ­τό έ­γκλημα. Ό­ταν η τουρ­κι­κή κοι­νή γνώ­μη ε­νη­με­ρωθεί, τό­τε και το ε­πί­ση­μο τουρ­κι­κό κρά­τος θα υ­πο­χρε­ω­θεί να α­να­γνω­ρί­σει την Αρ­με­νι­κή Γε­νο­κτο­νί­α».

Τρα­νή α­πό­δει­ξη ό­τι τα λό­για του ε­πα­λη­θεύ­ο­νται εί­ναι ό­τι ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τε­ροι Τούρ­κοι α­φυ­πνί­ζο­νται, ο­λο­έ­να και πε­ρισ­σό­τερος κό­σμος ε­νη­με­ρώ­νε­ται. Τε­λευ­ταί­α άλ­λος έ­νας Τούρ­κος δη­μο­σιο­γρά­φος φυλα­κί­στη­κε με βά­ση το άρ­θρο 301 του τουρ­κι­κού ποι­νι­κού κώ­δι­κα. Πρό­κει­ται για τον Τε­μέλ Ντε­μι­ρέρ που κα­τα­δι­κά­στη­κε πρω­το­δί­κως σε φυ­λά­κι­ση δύο ε­τών για προ­σβο­λή του τουρ­κι­κού έ­θνους, της τουρ­κι­κής δη­μο­κρα­τί­ας, της κυ­βέρ­νησης και των κρα­τι­κών θε­σμών.

Η ποι­νή του θα μπο­ρού­σε να α­να­στα­λεί, αν για τα ε­πό­με­να τρί­α χρό­νια α­πέ­φευγε να δια­πρά­ξει το ί­διο «έ­γκλη­μα». Α­μέ­σως με­τά την πρω­τό­δι­κη α­πό­φα­ση ο δημο­σιο­γρά­φος δή­λω­σε :

«Αν για τα ε­πό­με­να τρί­α χρό­νια, δεν ε­πα­να­λά­βω τη φρά­ση ό­τι υ­πήρ­ξε Αρ­με­νική Γε­νο­κτο­νί­α, θα α­θω­ω­θώ. Αυ­τή τη στιγ­μή, πέ­ντε λε­πτά με­τά τη δί­κη, χω­ρίς να πε­ρι­μέ­νω άλ­λα τρί­α χρό­νια δη­λώ­νω ό­τι το τουρ­κι­κό κρά­τος εί­ναι ο δο­λο­φό­νος του Χραντ Ντιν­κ. Ο Χράντ Ντιν­κ δεν δο­λο­φο­νή­θη­κε ε­πει­δή ή­ταν Αρ­μέ­νιος. Ο Χραντ Ντιν­κ δο­λο­φο­νή­θη­κε α­πό το τουρ­κι­κό κρά­τος ε­πει­δή έ­λε­γε ό­τι εί­χε γίνει αρ­με­νι­κή γε­νο­κτο­νί­α στην Τουρ­κί­α. Αν οι δικα­στι­κές αρ­χές ή το Υ­ΠΟΥΡ­ΓΕΙΟ Α­ΔΙ­ΚΙΑΣ που α­νέ­βα­λαν τη δί­κη μου, δεν προ­χω­ρή­σουν σε και­νούρ­για δί­κη, θα δια­πρά­ξουν έ­γκλη­μα. Δεν πα­ρα­κι­νώ κα­νέ­να να δια­πρά­ξει έ­γκλη­μα. Αυ­τό που θέ­λω να πω εί­ναι ό­τι οι ι­δέ­ες ΔΕΝ μπο­ρούν και ΔΕΝ πρέ­πει να φι­μώ­νο­νται. Έ­μα­θα α­πό τους Ι­σμα­ήλ Μπε­σι­κτσί, Φι­κρέτ Μπά­σκα­για και Μπα­σκίν Ο­ράν (ό­λοι τους Τούρ­κοι Α­κα­δη­μα­ϊ­κοί φυ­λα­κισμέ­νοι ή διω­κό­μενοι για τις ι­δέ­ες και τα κεί­με­νά τους) ό­τι Η Ε­ΛΕΥ­ΘΕ­ΡΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕ­ΨΗΣ ΕΙ­ΝΑΙ Α­ΔΙΑ­ΠΡΑΓ­ΜΑ­ΤΕΥ­ΤΗ. Διε­πρά­χθη μια Αρ­με­νι­κή Γε­νο­κτο­νί­α σ’ αυ­τή τη χώ­ρα. Το τουρ­κι­κό κρά­τος σκό­τω­σε τον Χραντ Ντιν­κ, αυ­τό πι­στεύ­ω και υ­πο­στη­ρί­ζω. Ο­πό­τε αν θέ­λε­τε, μπο­ρεί­τε να με προ­σά­γε­τε ξα­νά σε δί­κη. Στις 12 Α­πρι­λί­ου 2012 εί­χα γρά­ψει έ­να άρ­θρο, ευ­χό­με­νος να υ­πήρ­χαν 1,5 ε­κα­τομ­μύριο ευ­συ­νεί­δη­τοι Τούρ­κοι και ο κα­θέ­νας τους να έ­κα­νε μια κα­λή πρά­ξη για το 1,5 ε­κα­τομ­μύ­ριο α­θώ­α θύ­μα­τα της Αρ­με­νι­κής Γε­νο­κτο­νί­ας. Πο­τέ δεν πί­στε­ψα ακό­μη και στα πιο ά­γρια ό­νει­ρά μου ό­τι η ευ­χή μου θα μπο­ρού­σε να πραγ­μα­το­ποιη­θεί τό­σο γρή­γο­ρα. Υ­πάρ­χει τε­ρά­στια δια­φο­ρά α­νά­με­σα σ’ αυ­τά που λέ­γο­νται δη­μο­σί­ως α­πό α­πλούς αν­θρώ­πους στο δρό­μο και σ’ αυ­τά που γρά­φο­νται, υ­ποστη­ρί­ζο­νται, ε­ρευ­νώ­νται και δη­μο­σιεύ­ο­νται α­πό έ­να δη­μο­σιο­γρά­φο. Κα­θή­κον του κά­θε δη­μο­σιο­γρά­φου εί­ναι να γρά­φει την α­λή­θεια, να γρά­φει αυ­τά που συμ­βαί­νουν, να ε­νη­με­ρώ­νει τον α­να­γνώ­στη του για την α­λή­θεια. Οι δη­μο­σιο­γρά­φοι εί­ναι η συ­νεί­δη­ση των αν­θρώ­πων. Ε­ξο­ντώ­νο­ντας και σκο­τώ­νο­ντάς τους, η Τουρ­κί­α σκο­τώ­νει τη δι­κή συ­νεί­δη­ση».

Σή­με­ρα πολ­λοί δη­μο­σιο­γρά­φοι στην Τουρ­κί­α διώ­κο­νται, βα­σανί­ζο­νται ή και δο­λο­φο­νού­νται ε­πει­δή γρά­φουν ό­τι η ο­θω­μα­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση του 1915 διέ­πρα­ξε γε­νο­κτο­νί­α σε βά­ρος 1,5 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ου α­θώ­ων Αρ­με­νί­ων. Βι­βλί­α που α­να­φέ­ρο­νται στη γε­νο­κτο­νί­α κα­τά­σχο­νται. Μα­θη­τές ρω­τούν τους κα­θη­γητές τους για τις κενές σε­λί­δες των βι­βλί­ων της ι­στο­ρί­ας τους την πε­ρί­ο­δο 1915-1923. Κά­ποιοι ρω­τούν μέ­λη των οι­κο­γε­νειών τους ή με­γα­λύ­τε­ρους σε η­λι­κί­α αν έ­χουν α­κού­σει ή γνω­ρί­ζουν κά­τι για τη σκο­τει­νή αυ­τή πε­ρί­ο­δο.

Νέ­οι άν­θρω­ποι μορ­φω­μέ­νοι α­να­ρω­τιού­νται για­τί στην Τουρκία, αν και χώρα μουσουλμανική, υ­πάρ­χουν τό­σες πολ­λές εκ­κλη­σί­ες. Για­τί εί­ναι ά­δειες, πό­τε και ποιοι τις χρη­σι­μο­ποιού­σαν ως λα­τρευ­τι­κούς χώ­ρους, τι α­πέ­γι­ναν αυ­τοί οι άν­θρω­ποι, τι συ­νέ­βη και ε­ξα­φα­νίστη­καν;

Η Τουρ­κί­α πρέ­πει να κα­τα­λά­βει και να πα­ρα­δε­χτεί ε­πιτέ­λους ό­τι η δια­δι­κα­σί­α ε­νη­μέ­ρω­σης και κα­τα­δί­κης της γε­νο­κτο­νί­ας στο ε­σωτε­ρι­κό της έ­χει ξε­κι­νή­σει και δεν πρό­κει­ται να στα­μα­τή­σει πο­τέ. Ο αρ­με­νικός ε­φιάλ­της των Τούρ­κων ι­θυ­νό­ντων πλη­σιά­ζει. Σύ­ντο­μα θα πρέ­πει να λο­γοδο­τή­σουν για το ζή­τη­μα των α­πο­ζη­μιώ­σε­ων, κα­θώς οι πε­ριου­σί­ες των Αρ­με­νί­ων που ε­κτο­πί­στη­καν, δο­λο­φο­νή­θη­καν ή πέ­θα­ναν στις πο­ρεί­ες θα­νά­του, α­νέρ­χο­νται σε ε­κα­το­ντά­δες δι­σε­κα­τομμύ­ρια δο­λά­ρια, ε­νώ θα πρέ­πει να σκε­φτούν και το ζή­τη­μα των ε­δα­φι­κών διεκ­δι­κή­σε­ων που θα έ­χει τε­ρά­στια γε­ω­πο­λι­τι­κή σημασία…

Share
 

Για να εξασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου, μερικές φορές τοποθετούμε μικρά αρχεία δεδομένων στον υπολογιστή σας, τα λεγόμενα «cookies». Οι περισσότεροι μεγάλοι ιστότοποι κάνουν το ίδιο. Περισσότερα...

"Δέχομαι"

Kantsaran Banner

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ

typografia


διαφήμιση στο αρμενικά

armenian community

Online Επισκέπτες

Έχουμε 25 επισκέπτες συνδεδεμένους