Δήρα Τσουκαλά

Τεύχος: Aπρίλιος-Ιούνιος 2011

Η Δημοκρατία της Αρμενίας, με σχετική πράξη του Προέδρου της, τίμησε τον καθηγητή Ιωάννη Χασιώτη, για το πολύτιμο επιστημονικό έργο του περί του Αρμενικού ζητήματος και της ιστορίας καθώς και την πολυετή προσφορά του στην αρμενική κοινότητα της Ελλάδας και κατ’ επέκταση προς τον αρμενικό λαό. Ο καθηγητής τιμήθηκε, με το «Μετάλλιο Μοβσές Χορενατσί» (Μωυσή του Χωρηνού), διάκριση που απονέμεται για τη συμβολή στα γράμματα και τον πολιτισμό.

Την απονομή του Μεταλλίου έκανε ο πρέσβης της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην Ελλάδα, Γκαγκίκ Γαλατσιάν, κατά τη διάρκεια της πολιτικής εκδήλωσης για την 96η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων, που πραγματοποιήθηκε στις 17 Απριλίου στην Αθήνα.

O Iωάννης Xασιώτης είναι Ομότιμος Καθηγητής της Νεότερης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδαξε για 43 χρόνια. Έχει αναγορευθεί Επίτιμος Διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κύπρου, όπου έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής.

Εργάστηκε σε ελληνικά, ευρωπαϊκά και αμερικανικά αρχεία και είναι συγγραφέας 15 βιβλίων και 200 περίπου επιστημονικών άρθρων, τα οποία έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Οι μελέτες του έχουν επικεντρωθεί κυρίως στην πρώιμη περίοδο της ευρωπαϊκής ενότητας, στα ελληνικά επαναστατικά κινήματα στα Βαλκάνια κατά την Τουρκοκρατία, στη νεοελληνική διασπορά και στο Ανατολικό ζήτημα.

Κύριο αντικείμενο των εργασιών του έχουν αποτελέσει οι σχέσεις του νεότερου Ελληνισμού με δυο κόσμους: τον ισπανικό και τον αρμενικό. Για το πρώτο, η Ισπανική Κυβέρνηση τον τίμησε με το παράσημο του Ταξιάρχη ενώ η Ακαδημία Ιστορίας της Μαδρίτης τον ανακήρυξε παμψηφεί αντεπιστέλλον μέλος της.

Σχετικά με το Αρμενικό ζήτημα, ο κ. Χασιώτης, έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της επιστημονικής δραστηριότητάς του στην υπηρεσία της ιστορίας της Αρμενίας και των ελληνο-αρμενικών σχέσεων. στις μελέτες του, οι οποίες έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα, την Αρμενία, τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, το Λίβανο, τη Γαλλία και άλλες χώρες, ανέδειξε πρώτος την παραλληλία που χαρακτηρίζει την ιστορική εξέλιξη του ελληνικού και του αρμενικού λαού στη νεότερη και σύγχρονη περίοδο της ιστορίας τους με επιστημονικό τρόπο, συστηματική έρευνα και χρήση πρωτογενούς υλικού. Εξέδωσε πλήθος πηγών από ελληνικά και ξένα αρχεία που διαφωτίζουν σημαντικές πτυχές των ελληνο-αρμενικών σχέσεων και του Αρμενικού ζητήματος και κατέγραψε την ιστορία των Αρμενίων της Ελλάδας. Η μονογραφία του για την αρμενική κοινότητα της Θεσσαλονίκης χαρακτηρίστηκε μνημειώδης.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο κ. Χασιώτης έχει υπάρξει ενεργός φίλος, ακούραστος συμπαραστάτης και συναγωνιστής των Αρμενίων της Ελλάδας, της Κύπρου και της Αρμενίας, συμμετέχοντας με πάθος στον αγώνα τους για την ανάδειξη των σχέσεών τους με τον Ελληνισμό, για την προβολή της ιστορικής τους κληρονομιάς και κυρίως για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του 1915, σχετικά με την οποία συγκέντρωσε και πρόβαλλε άγνωστες, ελληνικές και ξένες πηγές.

Στην αντιφώνησή του, ο κ. Χασιώτης, ευχαρίστησε την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδος για την πρωτοβουλία να εισηγηθεί στην Αρμενική Κυβέρνηση τη δρομολόγηση της διάκρισης. Εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του προς την Αρμενική Πολιτεία, τόνισε τον εξαιρετικά σημαντικό συμβολισμό του Μεταλλίου Μοβσές Χορενατσί, για όσους ασχολούνται με την καλλιέργεια της ιστορικής επιστήμης, λέγοντας « … για έναν ιστορικό το να έχει τιμηθεί με το παράσημο του Πατέρα της αρμενικής ιστορίας, δεν συνιστά γεγονός συμβατικό».

Ο κ. Χασιώτης, εξήρε την 40ετή συνεργασία του με τους αρμένιους συμπατριώτες του και με εκλεκτά μέλη της αρμενικής ακαδημαϊκής κοινότητας της Αρμενίας, των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Αυστραλίας και του Λιβάνου, συνεργασία η οποία του απέφερε εξαιρετικά σημαντικούς «καρπούς» όχι μόνο σε επιστημονικό επίπεδο, αλλά κυρίως στην καλλιέργεια της ευαισθησίας του για τις θεμελιώδεις αξίες της εθνικής ταυτότητας και του ανθρωπισμού.

Σύμπτωση ή όχι, η επιστολή για την αναγγελία της διάκρισης, έφθασε στον κ. Χασιώτη τη στιγμή ακριβώς που έγραφε την τελευταία παράγραφο μιας ακόμα μελέτης του για τις ελληνο-αρμενικές σχέσεις.

Εμφανώς συγκινημένος, αποδέχτηκε τη διάκριση γράφοντας: «…εδώ και χρόνια έχω αφιερώσει μεγάλο μέρος της επιστημονικής (και όχι μόνο) δραστηριότητάς μου στην υπηρεσία της ιστορίας της Αρμενίας και των ελληνο-αρμενικών σχέσεων.

Κι αυτό το κάνω ακούγοντας τη φωνή της συνείδησής μου, επειδή όπως το έχουν ήδη υπογραμμίσει πολλοί πριν από εμένα, το να υπηρετείς την Αρμενία σημαίνει να υπηρετείς τον ανθρωπισμό».

Tweet

Share