Άνι Απικιάν

Οι ρίζες της έννοιας της φιλίας είναι πολύ βαθιές. Αυτή ορίζεται ως η αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ ατόμων και ευρύτερων ομάδων που εκδηλώνεται ενεργά και έμπρακτα. Και δεν εννοούμε μόνο την αγαθή προδιάθεση ή την απλή συμπάθεια αλλά και μια άδολη προσέγγιση προς τον άλλο, προς τον φίλο, προς την άλλη ομάδα, όπου η αρετή και η ανθρωπιά έχουν τον πρωταρχικό ρόλο. Η φιλία συνιστά μια αρετή που συμβάλλει στην εξυπηρέτηση του γενικού καλού, καθώς ενεργοποιεί όλους εκείνους τους μηχανισμούς που θα αποφέρουν κοινωνική πρόοδο, αποτελώντας παράλληλα μια βάση όπου στεγάζονται οι αξίες και τα ιδανικά ανάμεσα στα δύο μέρη.

Η ελληνοαρμενική φιλία δεν αποτελεί ουτοπία αλλά μια έμπρακτη μακροχρόνια σχέση με βαθιές ρίζες στο παρελθόν. Μια ειλικρινής και δυνατή φιλία που χαρακτηρίζεται από κοινά ιδεώδη, αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμό, αλλά κυρίως από αμοιβαία ενσυναίσθηση και αγάπη προερχόμενη από το πάθος για την ελευθερία και τις πανανθρώπινες αξίες.

Και όταν μιλάμε για την ελληνοαρμενική φιλία, αμέσως έρχεται στον νου η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση, η κάθε μορφή βοήθειας που απλόχερα έχει προσφέρει η Ελλάδα, τόσο κατά την εγκατάσταση των Αρμενίων προσφύγων στον ελλαδικό χώρο πριν από εκατό χρόνια όσο και στο διάστημα που ακολούθησε. Η Ελλάδα είναι πάντα παρούσα και έχει συμπαρασταθεί έμπρακτα με κάθε τρόπο στον αρμενικό λαό κάθε φορά που η πατρίδα μας, η Αρμενία, έχει βρεθεί σε καταστάσεις συναγερμού, σε καταστάσεις πολέμου, με πιο πρόσφατο τον πόλεμο στο Αρτσάχ τον Σεπτέμβριο του 2020. Άλλωστε, Έλληνες και Αρμένιοι είμαστε δύο λαοί που μας ενώνει η μακραίωνη ιστορία, και έχουμε μοιραστεί τον βαθύ πόνο του ξεριζωμού και τη νοσταλγία.

Ένα ισχυρό και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της ελληνοαρμενικής φιλίας που υπενθυμίζει την αδελφική αυτή σχέση μεταξύ των δύο λαών βρίσκεται στην καρδιά του Δήμου Νέας Σμύρνης. Η καρδιά της Νέας Σμύρνης είναι τόσο ο τόπος, το μέρος όπου πραγματοποιούνται δράσεις και έργα, όσο και οι παράγοντες που με την ισχυρή συμβολή τους ριζώνουν την ελληνοαρμενική φιλία.

Χάρη στους φορείς του δήμου αλλά και στην αμέριστη κοινωνική συνεισφορά του Βαγγέλη Χατζαντουριάν, προέδρου του Πολιτιστικού και Αθλητικού Συλλόγου του Δήμου Νέας Σμύρνης, η ελληνοαρμενική φιλία αποτελεί πλέον ένα καταφύγιο αξιών και ιδανικών, πολιτισμού και ιστορίας, που με την πάροδο του χρόνου εμπλουτίζεται.

Η αδελφοποίηση της Νέας Σμύρνης με την πόλη Σισιάν της ιστορικής επαρχίας Σιουνίκ της Αρμενίας πριν από είκοσι χρόνια, δίνοντας έμφαση στις διάφορες εκφάνσεις του πολιτισμού όπως η φιλοξενία των αρμενικών πολιτιστικών ομάδων στις Ιωνικές Γιορτές, με τους αρμενικούς χορούς, το τραγούδι και το θέατρο, μαρτυρά με αυθεντικό τρόπο αυτή τη φιλία.

Αφετηρία όλων των παραπάνω πρωτοβουλιών από τον Δήμο Νέας Σμύρνης αποτέλεσε η ανέγερση της ορειχάλκινης «Καμπάνας», του γλυπτού μνημείου αφιερωμένου στη Γενοκτονία των Αρμενίων, κατασκευασμένου από τον γλύπτη Βασίλη Καπάνταη το 1979. Πρόκειται για ένα οικουμενικό πολιτισμικό σύμβολο στην πλατεία Χρυσοστόμου Σμύρνης που ενεργοποιεί το ενδιαφέρον και την ενσυναίσθηση του περαστικού, εμπλέκοντάς τον στο τραυματικό γεγονός της Γενοκτονίας.

Τους τελευταίους μήνες, η ανέγερση του ολόλευκου εντυπωσιακού γλυπτού του μνημείου της ελληνοαρμενικής φιλίας που κοσμεί την πλατεία Καρύλλου στη Νέα Σμύρνη, με το όραμα της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Ελλάδος, την έμπνευση και την εισήγηση του Βαγγέλη Χατζαντουριάν και την πολιτική βούληση του δημάρχου Νέας Σμύρνης Σταύρου Τζουλάκη, επισφράγισε ακόμη μία φορά αυτή τη μακροχρόνια αδελφική σχέση, συγκινώντας Αρμένιους και Έλληνες.

Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου πραγματοποιήθηκαν στις 28 Μαΐου, σε μια συμβολική ημέρα για τον αρμενικό λαό, καθώς συμπίπτει με τις νικηφόρες μάχες των αρμενικών στρατευμάτων κατά του κεμαλικού στρατού στο Σαρνταραμπάτ, στο Γαρακιλισέ και στο Πας Αμπαράν, και με την ανακήρυξη της πρώτης ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας της Αρμενίας στις 28 Μαΐου του 1918.

Ο Αρμένιος γλύπτης του μνημείου Αράμ Τορός, γεννημένος στο Γερεβάν της Αρμενίας και κάτοικος Θεσσαλονίκης, με τις βαθιές καλλιτεχνικές του γνώσεις αλλά και την πλούσια εμπειρία του στη ζωγραφική, στη γλυπτική και στην αναστήλωση αγιογραφιών, αποτύπωσε με κομψό τρόπο στο έργο του τα βασικά στοιχεία του αρμενικού πολιτισμού: ο ήλιος ως σύμβολο του φωτός, του καλού και της δικαιοσύνης· το όρος Αραράτ ή Μασίς, όπου σύμφωνα με την Αγία Γραφή προσάραξε η Κιβωτός του Νώε· η ροδιά ως σύμβολο της αναγέννησης και της ευημερίας· το αμπέλι της Αρμενίας, καθώς η χώρα έχει την αρχαιότερη παράδοση στην καλλιέργεια αμπελώνων και στην παραγωγή οίνου· ο αετός ως σύμβολο σθένους και γενναιότητας του αρμενικού λαού· το Χορ Βιράμπ, που υπενθυμίζει ότι ο αρμενικός λαός ήταν ο πρώτος λαός που υιοθέτησε τον χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία το 301 μ.Χ.· και το σύμβολο του Αρτσάχ «Μαμίγκ και Μπαμπίγκ» (γιαγιά και παππούς), το οποίο στέκει στα γενναία βουνά μας, συνδέοντας τους Αρμένιους με τις ρίζες τους και υπενθυμίζοντάς μας ότι «εμείς είμαστε τα βουνά μας».

Η ανέγερση του μνημείου πραγματοποιήθηκε σε μια κρίσιμη περίοδο για τον λαό της Αρμενίας και του Αρτσάχ, τόσο εξαιτίας του πολέμου στο Αρτσάχ τον Σεπτέμβριο του 2020 όσο και των επακόλουθων συνθηκών στην περιοχή, καθώς από τον Δεκέμβριο του περσινού έτους έως και σήμερα 120.000 Αρμένιοι ζουν αποκλεισμένοι στο Αρτσάχ, αντιμέτωποι με την ανθρωπιστική τραγωδία που έχει προκαλέσει το Αζερμπαϊτζάν.

Ωστόσο, οι φιλειρηνικές διαθέσεις και οι αγώνες δεν σταματούν. Απεναντίας, υψώνουν τη φωνή τους μέσα από την τέχνη, τον πολιτισμό και την ιστορία, αφήνοντας μια μόνιμη ηχώ στην καρδιά και στη σκέψη του κάθε περαστικού, στον κάθε ένα που θα κοιτάξει αυτό το γλυπτό και θα γνωρίσει μέσα από ένα μαρμάρινο κομψοτέχνημα τον πολιτισμό της Αρμενίας. Στην πλακέτα του γλυπτού αναγράφεται η φράση «Η παραδοσιακή φιλία του ελληνικού και του αρμενικού λαού», αναδεικνύοντας έτσι τη φιλία αυτή ως μια πανανθρώπινη αρετή, μια διαχρονική αξία που κοσμεί τη γειτονιά μας, την Ελλάδα αλλά και την ευρύτερη κοινωνία.

Είθε τέτοιου είδους φιλειρηνικές δράσεις και έργα, με το αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της ελληνοαρμενικής φιλίας που στηρίζει δυναμικά ο Δήμος Νέας Σμύρνης, να αφυπνίσουν και άλλες κοινωνικές ομάδες, καθώς όχι μόνο συμβάλλουν στην κοινωνική, πολιτισμική και ιστορική πρόοδο, αλλά παράλληλα υπενθυμίζουν στις επερχόμενες γενιές ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών μπορεί να αποβεί σωτήρια στις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε ως ανθρωπότητα!

Tweet

Share