Αρμένιοι άσσοι στην Αμερικανική Αεροπορία Ναυτικού Εκτύπωση E-mail

Κυ­ριά­κος Πα­λου­λιάν

Απρίλιος-Ιούνιος 2012 Τεύχος 73 

 


 

Οι αρ­μενι­κές οι­κο­γέ­νειες ξεκι­νώντας στη δια­σπο­ρά τη ζω­ή τους α­πό την αρ­χή, α­φού εκ­διώ­χτη­καν βιαί­ως α­πό τις πα­τρο­γο­νι­κές ε­στί­ες τους, συ­νέ­χι­σαν την ε­πι­βί­ω­ση στη δεύ­τε­ρη τους πα­τρί­δα. Το α­ξιο­ση­μεί­ω­το εί­ναι ό­τι τα παι­διά αυ­τών των οικο­γε­νειών υ­πη­ρε­τή­σαν τη δεύ­τε­ρη πα­τρί­δα τους, δίνο­ντας τον κα­λύ­τε­ρό τους ε­αυ­τό. Στις Η­ΠΑ ό­που με­τα­νά­στευ­σε έ­νας με­γά­λος α­ριθ­μός Αρ­με­νί­ων, η ε­κεί κοι­νότη­τα συμ­με­τεί­χε ψυ­χή τε και σώ­μα­τι στην κι­νη­το­ποί­η­ση των Η­νω­μέ­νων Πο­λι­τειών α­μέ­σως με­τά την ε­πί­θε­ση των Αυ­το­κρα­το­ρι­κών Ια­πω­νικών Α­ε­ρο­πορι­κών δυ­νά­με­ων, το πρω­ι­νό ε­κεί­νο που τα­ρα­κού­νη­σε συ­θέ­με­λα τη χώ­ρα, την Κυ­ρια­κή 7 Δε­κεμ­βρί­ου 1941. Με α­φορ­μή την ε­πί­θε­ση των Ια­πώ­νων στο Πέρ­λ Χάρ­μπορ, το Α­με­ρι­κα­νι­κό Ναυ­τικό και ι­διαί­τε­ρα η α­ε­ρο­πορί­α έ­θε­σε ως προ­τε­ραιό­τη­τα την κατα­στρο­φή των Ια­πω­νι­κών α­ε­ροπο­ρι­κών δυ­νά­μεων στον Ει­ρη­νι­κό ω­κε­α­νό. Ο­λό­κλη­ρος ο κό­σμος γνω­ρί­ζει σή­με­ρα λε­πτο­με­ρώς πώς ξε­κί­νη­σε ο Β΄ Πα­γκό­σμιος Πό­λε­μος για τους Α­με­ρι­κα­νούς. Αυ­τό ό­μως πού δεν γνω­ρί­ζει εί­ναι η συνει­σφο­ρά των Αρ­με­νί­ων στην Α­με­ρικα­νι­κή Α­ε­ρο­πο­ρί­α Ναυ­τι­κού. Η εν λό­γω Α­ε­ρο­πορί­α ή­ταν και ε­ξα­κο­λου­θεί να είναι η πιο α­παι­τη­τι­κή ι­πτά­με­νη μα­χη­τι­κή δύ­να­μη, κα­θώς χρη­σι­μο­ποιεί α­ε­ρο­πλα­νο­φό­ρα και η προ­σνή­ω­ση σε αυ­τά α­παι­τεί λε­πτούς χει­ρι­σμούς των α­ε­ροσκα­φών α­πό τους πι­λό­τους. Λό­γω αυ­τού του γε­γο­νό­τος το προσ­δόκι­μο ζω­ής των α­ε­ρο­πό­ρων ή­ταν και είναι ε­ξαι­ρε­τι­κά χαμη­λό σε σχέ­ση με τους συ­να­δέλ­φους τους που ε­πι­χει­ρού­σαν α­πό βά­σεις ξη­ράς.

 

 

Χά­ρολ­ντ Γιε­ρε­μιάν


Ο Κε­βόρ­κ Κρι­κο­ρί Γιε­ρε­μιάν ό­ταν έφευ­γε α­πό τις α­κτές της Μι­κράς Α­σί­ας α­πό το πα­τρο­γο­νι­κό Χαρ­πούτ το 1904 για μια καλύ­τε­ρη ζω­ή, σί­γου­ρα δεν θα μπο­ρού­σε να φα­ντα­στεί ό­τι αυ­τός και η σύ­ζυγός του, η Κά­θριν, θα έ­φερ­ναν στη ζω­ή έ­ναν μελ­λο­ντι­κό πι­λό­το του Α­με­ρικα­νι­κού Ναυ­τι­κού. Ο Χά­ρολ­ντ γεν­νή­θη­κε στις 7 Α­πρι­λί­ου του 1922. Όπως ό­λοι οι νέ­οι της ε­πο­χής στρα­το­λο­γή­θη­κε με­τά την εί­σο­δο των Η­ΠΑ στον Β’ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο.

Στις αρ­χές του 1942 μπή­κε στο Α­με­ρικα­νι­κό Ναυ­τι­κό ως Αν­θυ­πα­σπι­στής, ε­νώ δύ­ο χρό­νια αρ­γό­τε­ρα κα­τά­φε­ρε να ει­σα­χθεί στο α­παι­τη­τι­κό πρό­γραμ­μα εκ­παί­δευ­σης χει­ρι­στών του Α­με­ρι­κα­νι­κού Ναυ­τι­κού ως δό­κι­μος πι­λό­τος.

Με­τά α­πό την εκ­παίδευ­σή του στα μα­χη­τι­κά α­ε­ρο­σκά­φη που δι­ήρ­κη­σε πε­ρί­που έ­να χρόνο, ο Χά­ρολ­ντ γνω­στός πια ως «Χαλ», με­τα­τέ­θη­κε στα τέ­λη του 1944 σε μά­χι­μη Μοί­ρα λαμβά­νο­ντας το βαθ­μό του Ση­μαιο­φό­ρου!

Α­πό τον Ια­νουά­ριο του 1945 υ­πη­ρέ­τη­σε με τη Μοί­ρα του πε­τώ­ντας τον τύ­πο κα­ταδιω­κτι­κών F6F-5 Hellcat α­πό το κα­τά­στρωμα του Α­ε­ρο­πλα­νο­φό­ρου «Χόρ­νετ». Σύ­ντο­μα πή­ρε το «βά­πτι­σμα του πυ­ρός» και μά­λι­στα ε­πι­τυ­χώς. Κατά­φε­ρε να ε­πι­φέ­ρει ζη­μιές στο πρώ­το ια­πω­νικό κα­τα­διω­κτι­κό α­ε­ρο­σκά­φος πού μπή­κε στο στό­χα­στρό του!

Συ­γκε­κρι­μέ­να, στις 25 Φεβρουα­ρίου 1945, σε μια πρω­ι­νή πε­ρι­πο­λί­α, πο­λυ­βό­λη­σε το πρώ­το του ια­πω­νι­κό κα­τα­διω­κτι­κό, έ­να «Ζέ­ρο» πά­νω α­πό την Για­τσι­μά­τα στον Ει­ρη­νι­κό Ω­κε­α­νό. Τον ε­πό­με­νο μή­να ο Χά­ρολ­ντ Γιε­ρε­μιάν κα­τάρ­ρι­ψε δύ­ο «Ζέ­κε» και προ­κά­λε­σε ζη­μιές σε άλ­λο έ­να! Στις 6 Α­πρι­λί­ου α­νήμε­ρα των γε­νε­θλί­ων του σε μια α­πο­γευ­μα­τι­νή α­πο­στο­λή κα­τά­φε­ρε να κα­ταρ­ρί­ψει δύ­ο α­κό­μη «Ζέ­κε» και έ­να μο­νο­κι­νη­τή­ριο βομ­βαρ­δι­στι­κό «Αΐτσι Βαλ» βο­ρειο­δυ­τι­κά της Ο­κινά­ουα. Και κά­πως έ­τσι, κέρ­δι­σε τον τί­τλο του «άσ­σου». Τί­τλος που α­πο­δί­δε­ται στους πι­λό­τους μα­χη­τικών α­ε­ρο­σκα­φών που έ­χουν κα­ταρ­ρί­ψει πέ­ντε αντι­πά­λους.

Η Μοί­ρα του «Χαλ» συμ­με­τεί­χε στις ε­πι­χει­ρή­σεις για την κα­τά­λη­ψη της Ο­κι­νά­ουα α­πό τους πε­ζο­ναύ­τες των ΗΠΑ. Στις 14 Α­πρι­λί­ου ο Γιε­ρεμιάν πέ­τυ­χε την τε­λευ­ταί­α του κα­τάρ­ρι­ψη, έ­να βομ­βαρ­δι­στι­κό τύ­που «Judy». Μά­λι­στα, για τη συ­μπλή­ρω­ση 20 πο­λε­μι­κών απο­στο­λών και την κα­τάρ­ρι­ψη έ­ξι ια­πωνι­κών α­ερο­πλά­νων του α­πο­νε­μή­θη­καν τρεις Δια­κε­κριμέ­νοι Σταυ­ροί και τέσσε­ρα α­κό­μη πα­ρά­ση­μα. Ο ί­διος υ­πη­ρέ­τη­σε στη Μοί­ρα του και έ­πει­τα α­πό το τέ­λος του πο­λέ­μου, έ­ως τον Ιού­νιο του 1945. Ο Γιε­ρε­μιάν, με­τά τον πό­λε­μο, προ­ά­χθη­κε σε Αν­θυ­πο­πλοί­αρ­χος και έ­λα­βε μέ­ρος σε δο­κι­μές των νέ­ων ε­λι­κο­πτέ­ρων και α­ε­ρο­σκα­φών. Σκο­τώθη­κε στις 13 Αυγού­στου του 1951 σε α­τύ­χη­μα με ε­λι­κό­πτε­ρο μόλις 4 ναυ­τι­κά μί­λια α­νοι­χτά του Σά­ντι της Κα­λι­φόρ­νια.

 

Χά­ικ Κρι­κο­ρί Ε­λε­ζιάν


Ο Χά­ικ Κρι­κο­ρί Ε­λε­ζιάν γεν­νή­θη­κε στο Σι­κά­γο του Ι­λι­νό­ις στις 6 Ιου­νί­ου του 1922. Ό­ταν ξε­κί­νη­σε ο πο­λέ­μος, το 1941, σπού­δαζε στο κολ­έ­γιο του Γου­ίλ­μπορ Ρά­ιτ στο Σι­κά­γο, έ­να α­πό τα προ­πα­ρα­σκευα­στι­κά κέ­ντρα εκ­παίδευ­σης πι­λό­των του Α­με­ρι­κα­νι­κού Ναυ­τι­κού.

Τον Αύ­γου­στο του 1942, ως α­πό­φοιτος του κολ­ε­γί­ου ξε­κί­νη­σε εκ­παίδευ­ση στη βά­ση του Α­με­ρι­κα­νι­κού Ναυ­τι­κού, Γκλέν­βιου. Τον Οκτώ­βριο του 1942 πήρε με­τά­θε­ση για τη βά­ση του Κόρ­πους Κρί­στι στο Τέ­ξας ό­που και ε­πι­λέ­χθη­κε για χει­ρι­στής κα­τα­διω­κτι­κού. Απο­φοί­τη­σε το Μάρ­τιο του 1943, λαμ­βά­νο­ντας τα χρυ­σά φτερά του Ι­πτα­μέ­νου ως Ση­μαιο­φό­ρος.

Τον Ιού­νιο του 1943 με­τα­τέ­θη­κε στη νε­οσυ­στα­θεί­σα Μοί­ρα Δί­ω­ξης VF-43 στο Α­τλά­ντικ Σί­τυ. Ο Ε­λε­ζιάν πού προ­ή­χθη σε Αν­θυ­πο­πλοί­αρ­χος, α­νή­κε στο 2ο Σμή­νος ως χει­ρι­στής F6F-5 «Χέλ­λκατ». Ο Ε­λε­ζιάν συμ­με­τεί­χε στις ε­πι­χει­ρή­σεις ά­νω­θεν των νή­σων Μάρ­σαλ α­πό τις 29 Ια­νουαρί­ου έ­ως τις 8 Φε­βρουα­ρί­ου 1944 αλ­λά και σε α­ντί­στοι­χες για την κα­τά­λη­ψη των νή­σων Κα­ρο­λί­νες και των νή­σων Νέ­ας Ολ­λαν­δί­ας. Στις 30 Α­πρι­λί­ου ο Ε­λε­ζιάν ε­πι­χεί­ρη­σε κατα­στο­λή και βομ­βαρ­δι­σμό του ια­πω­νι­κού α­ε­ρο­δρομί­ου στη νή­σο Ε­τιάν (γνω­στή ως Τρακ Λα­γκούν), κα­τα­στρέ­φο­ντας ια­πω­νι­κά α­ε­ρο­πλά­να.

Α­πό τις 6 Ιου­νί­ου μέ­χρι τις 20 Ιου­νί­ου 1944 έ­λα­βε μέ­ρος στις ε­πι­χει­ρή­σεις ά­νω­θεν των νή­σων Μα­ριάν­νας, ό­που και κα­τέ­στρε­ψε ια­πω­νι­κά α­ε­ρο­σκά­φη. Στις 4 Ιου­λί­ου το Σμή­νος του Ε­λε­ζιάν εί­χε πρω­ι­νή έ­γερ­ση στις 03:45 για έ­να γε­ρό πρωι­νό και την ε­νη­μέ­ρω­ση α­πο­στο­λής που, ε­κεί­νη την η­μέ­ρα, α­φο­ρού­σε πε­ρι­πο­λί­α και α­πο­στο­λές στην Ι­βο­τζί­μα και τις νή­σους Μπο­νίν που α­πέ­χουν 500 μί­λια από τις ια­πω­νι­κές α­κτές.

Στις 05:00 α­πογει­ώ­θη­καν τρεις σχη­μα­τι­σμοί μα­χη­τι­κών α­ε­ρο­σκα­φών α­πό α­ε­ρο­πλα­νοφό­ρο «USS Cabot». Τα 12 «Χέλλκατ» πε­ρι­πο­λού­σαν στα 15000 πό­δια με τον Ε­λε­ζιάν στο 2ο σχη­μα­τι­σμό. Προ­σεγ­γί­ζο­ντας την Ι­βο­τζί­μα δέ­χτη­καν ε­πί­θεση α­πό 30 ια­πω­νι­κά α­ε­ρο­σκά­φη τύ­που «Ζέ­ρο». Ε­κεί το Σμή­νος του Ε­λε­ζιάν δέ­χτη­κε πυ­ρά. Η α­να­φο­ρά ε­νός α­πό τους τέσ­σε­ρις χει­ρι­στές του έ­τε­ρου Σμή­νους, του Αν­θυ­πο­πλοί­αρ­χου Νού­ι ή­ταν η α­κό­λου­θη: «Πέ­σα­με σε μια ι­σχυ­ρή δύ­να­μη ια­πω­νι­κών μα­χη­τι­κών και γρή­γο­ρα η κα­τά­στα­ση ή­ταν ε­κτός ε­λέγ­χου. Ο ου­ρα­νός εί­χε γε­μί­σει α­πό α­ε­ρο­σκάφη και δεν ξέ­ρα­με ποια εί­ναι δι­κά μας και ποια δεν εί­ναι. Κα­τάφε­ρα να α­πε­μπλα­κώ και να ε­πι­στρέ­ψω πί­σω μό­νος μου πε­τώ­ντας χα­μη­λά, έ­χο­ντας πρώτα α­δειά­σει ό­λα μου τα πυ­ρο­μα­χι­κά. Κατά τη διάρ­κεια της ε­πι­στρο­φής βρή­κα τον Ση­μαιο­φό­ρο Ό­σμπορ­ν με το α­ε­ρο­σκά­φος του σε μαύ­ρα χά­λια. Έ­πει­τα ε­ντο­πί­σαμε α­κό­μη δύ­ο δι­κούς μας. Ο Ση­μαιο­φό­ρος Ό­σμπορ­ν ή­ταν ο τε­λευ­ταί­ος που εί­δε τον Χά­ικ ζω­ντα­νό. Οι δυο τους κυ­νη­γού­σαν έ­να ια­πω­νι­κό α­ε­ρο­πλά­νο ό­ταν τρο­χιο­δει­κτι­κά πυ­ρά διέ­σχισαν τις πτέ­ρυ­γες τους. Ο Ό­σμπορ­ν έ­στρι­ψε προς τα δε­ξιά ε­νώ ο Χά­ικ προς τα α­ρι­στε­ρά. Ο Ό­σμπορ­ν δέ­χτη­κε αρ­κε­τά πυ­ρά αλ­λά κα­τά­φε­ρε να ε­πι­στρέ­ψει. Δεν ελ­πί­ζου­με να βρε­θεί ού­τε ο Χά­ικ ού­τε οι άλ­λοι δύ­ο δι­κοί μας που χά­θη­καν στην πε­ριο­χή αυ­τή με τους Ιά­πω­νες να βρί­σκο­νται σε τέ­τοια διά­θε­ση…».

Ο Αν­θυ­πο­πλοί­αρ­χος Ε­λε­ζιάν μα­ζί με άλ­λους δύο ή­ταν οι α­πώ­λειες της Μοί­ρας ε­κεί­νης της η­μέ­ρας, ε­νώ ο Ό­σμπορ­ν ή­ταν ο μό­νος που ε­πι­βί­ω­σε α­πό τη λυσ­σαλέ­α ε­πί­θε­ση των Ια­πώ­νων. Ο Ε­λε­ζιάν χά­θη­κε και του α­πο­νε­μή­θη­κε μό­νο έ­να α­ερο­πο­ρι­κό με­τάλ­λιο με­τά θά­να­τον.

 

Άλ­μπερ­τ Μπα­σμα­τζιάν


Ο Άλ­μπερ­τ Μπα­σμα­τζιάν ή­ταν άλ­λος έ­νας Ι­πτά­με­νος του Α­με­ρι­κα­νι­κού Ναυ­τι­κού που ως Ση­μαιο­φό­ρος πέ­τα­γε με F6F-5 «Χέλ­λκατ» α­πό το α­ε­ρο­πλανο­φό­ρο «Γουά­σπ». Δυ­στυ­χώς, έ­πει­τα α­πό α­πο­στο­λή στην Φορ­μό­ζα, ο Μπα­σμα­τζιάν χά­θη­κε στα κρύ­α νε­ρά του Ει­ρη­νι­κού ω­κε­α­νού. Στις 16 Ια­νουα­ρί­ου 1945 το «Χέλ­λκατ» που χει­ρι­ζό­ταν ο Αν­θυ­πο­λο­χα­γός ε­βλή­θη α­πό ια­πω­νι­κά πυ­ρά. Έ­κτο­τε, θε­ω­ρεί­ται α­γνο­ού­με­νος.

 

Έ­ντμο­ντ Σε­βα­ντζιάν


Έ­νας α­κό­μη Ι­πτά­με­νος της Α­ε­ροπο-ρί­ας του Α­με­ρι­κα­νι­κού Ναυ­τι­κού ή­ταν ο Ση­μαιο­φό­ρος Έ­ντμο­ντ Σε­βαν­τζιάν που πέτα­γε με FM-1 «Ουά­ιλ­ντκατ». Γεννή­θη­κε στις 14 Α­πρι­λί­ου του 1919 στην Κα­λι­φόρ­νια. Α­πο­φοί­τη­σε α­πό το κο­λέ­γιο της Πα­σα­ντέ­να στην Κα­λι­φόρ­νια το κα­λο­καί­ρι του 1942 και κα­τε­τάγη ως Ι­πτά­με­νος στο Ναυ­τι­κό. Ε­πι­λέ­χθη­κε για χει­ρι­στής κα­ταδιω­κτι­κού α­ε­ρο­σκά­φους και πρέ­πει να εί­ναι ο πρώ­τος πι­λό­τος αρ­με­νι­κής κα­τα­γω­γής που ει­σήρ­θε στο Α­με­ρι­κα­νι­κό Ναυ­τι­κό.

Τα μό­να στοι­χεί­α που μας εί­ναι γνω­στά σχε­τι­κά με τις δρά­σεις του εί­ναι, ό­τι στις 14 Ο­κτω­βρί­ου 1943 υ­πέ­στη έ­να α­τύχη­μα κα­τά τη διάρ­κεια της α­πο­νή­ω­σης α­πό το α­ε­ρο­πλα­νο­φό­ρο « Coral sea». Το α­τύ­χη­μα συνέ­βη στην πιο κρί­σι­μη φά­ση κα­θώς έ­σπα­σε ο συ­σφι­γκτή­ρας του κα­τα­πέλ­τη που σπρώ­χνει το α­ε­ρο­πλά­νο με ορ­μή κα­τά μή­κος του κα­τα­στρώ­μα­τος για την α­πο­νή­ω­ση, με α­πο­τέ­λε­σμα το Ουά­ιλ­ντκατ να μην α­πο­κτή­σει την α­παι­τού­με­νη τα­χύ­τη­τα και να βρε­θεί στη θά­λασ­σα. Ο Έ­ντμο­ντ Σε­βα­ντζιάν ε­πέ­ζη­σε. Πα­ντρεύ­τη­κε στις 28 Σε­πτεμ­βρί­ου του 1968 στο Φορ­τ Ουόρ­θ του Τέ­ξας και α­σχο­λή­θη­κε με τους αγώ­νες αυ­το­κι­νή­των. Απε­βί­ω­σε το Φε­βρουά­ριο του 1986.

 

Σιμόν Τζαμουζιάν


Α­κό­μη έ­νας α­ε­ροπό­ρος του Α­με­ρι­κα-νι­κού Ναυ­τι­κού εί­ναι ο Σι­μόν Τζα­μου­ζιάν. Ο Τζα­μου­ζιάν γεννή­θη­κε στις 23 Ο­κτω­βρί­ου 1923 στη Βο­στώ­νη της Μα­σα­χου­σέ­της με κα­τα­γω­γή των γο­νέ­ων του α­πό την Και­σά­ρεια. Ο Τζα­μου­ζιάν ει­σήλ­θε στις τά­ξεις του Α­με­ρικα­νι­κού Ναυ­τι­κού ως Ση­μαιο­φό­ρος και εκ­παι­δεύ­τη­κε ως χει­ρι­στής κα­τα­διωκτι­κών. Με­τα­τέ­θη­κε στη Μοί­ρα VF-49 και έ­δρα­σε με F-6F3 Hellcat στο χρο­νι­κό διά­στη­μα Μαΐ­ου-Αυ­γού­στου 1945 α­πό το α­ε­ρο­πλα­νο­φό­ρο USS San Jacinto. Ε­πε­βί­ω­σε του πο­λέ­μου, και ζει στη Μα­σα­χου­σέ­τη.

 

Ααρόν Ζακαριάν


Άλ­λη μια πε­ρί­πτω­ση εί­ναι ο Α­α­ρόν Ζα­κα­ριάν. Ο Ζα­κα­ριάν γεν­νή­θη­κε στις 25 Ο­κτω­βρί­ου 1919 στο Μο­ντέ­στο της Κα­λι­φόρ­νια. Ο Ζακ ό­πως ή­ταν γνω­στός ει­σήρ­θε στο Α­με­ρι­κα­νι­κό Ναυ­τι­κό το 1938, με­τά α­πό σπου­δές στο διε­τές κολ­έ­γιο του Μο­ντέ­στο. Το 1944 ο­νο­μά­στη­κε υ­παξιω­μα­τι­κός-χει­ρι­στής (Naval Aviation Pilot) και συμ­με­τεί­χε στις ε­πι­χει­ρή­σεις προ­στα­σί­ας των α­πέ­ρα­ντων πε­ριο­χών του συ­μπλέγ­μα­τος νή­σων της Α­λά­σκας. Με το τέ­λος του πο­λέ­μου πα­ρέ­μει­νε στο Α­με­ρι­κα­νι­κό Ναυ­τι­κό. Το έ­τος 1955 προ­ή­χθη σε Πλω­τάρ­χη και το 1964 πα­ραι­τή­θη­κε. Συ­νέ­χι­σε να πε­τά­ει ε­ρα­σι­τε­χνι­κά α­πό το Ντέ­η­βις της Καλι­φόρ­νια. Α­πε­βί­ω­σε στις 15 Νο­εμ­βρί­ου του 2005.

 

Βι­βλιο­γρα­φί­α:

Aces High Chris, Shores,

Richard S.Dann, F4F Wildcat in action, Squadron/signal publications, inc aircraft number 191, 2004.

Barrett Tillman, Wildcat aces, Osprey Publishing, Oxford, 1995.

Tom Blackburn, The Jolly Rogers, Pocket books, 1989.

Ευ­χα­ρι­στί­ες:

Θα ή­θε­λα να ευ­χα­ρι­στή­σω τον Γιώρ­γο Χαλ­κια­δό­που­λο για την ευ­γε­νι­κή χο­ρηγί­α των α­να­φο­ρών α­τυ­χη­μά­των των Αρμενίων α­ε­ρο­πό­ρων του Α­με­ρι­κα­νι­κού Ναυ­τι­κού.

Share
 

Για να εξασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου, μερικές φορές τοποθετούμε μικρά αρχεία δεδομένων στον υπολογιστή σας, τα λεγόμενα «cookies». Οι περισσότεροι μεγάλοι ιστότοποι κάνουν το ίδιο. Περισσότερα...

"Δέχομαι"


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ


διαφήμιση στο αρμενικά

armenian community

Online Επισκέπτες

Έχουμε 18 επισκέπτες συνδεδεμένους