Οι γυναίκες με τα τατουάζ Εκτύπωση E-mail

Τεύχος: Mάιος-Ιούνιος 2009

 

Τις μέρες της γενοκτονίας του 1915, πολλές Αρμένισσες απαγάγονταν από τα καραβάνια της εξορίας, από τούρκους στρατιώτες και κουρδικές συμμορίες. Με σκοπό να σώσουν τις ζωές τους και τις ζωές των αγαπημένων τους, αναγκάζονταν να ασπαστούν το Ισλάμ, να παντρευτούν μουσουλμάνους και σύμφωνα με τις τοπικές φυλετικές παραδόσεις να σημαδευτούν με συγκεκριμένα τατουάζ. Με το πέρασμα του χρόνου πολλές από αυτές ξέχασαν την αρμενική τους ταυτότητα και τη μητρική τους γλώσσα.

 

 

Τα τατουάζ χρησιμοποιούνταν ευρέως σαν φυλακτά στη Μέση Ανατολή και τις ισλαμικές χώρες, ενώ όσοι τα είχαν στο σώμα τους πίστευαν ότι κάποια συγκεκριμένα σχέδια τους έδιναν μαγικές δυνάμεις. Τα πιο διαδεδομένα ήταν οι κουκκίδες και τα μικρά “x” και εθεωρείτο ότι παρείχαν προστασία, δύναμη και γονιμότητα. Τα νέα αυτά διακριτικά σημάδια φανέρωναν την υποδούλωση και καταδείκνυαν την αλλαγή που είχε συντελεστεί στη ζωή των αιχμάλωτων γυναικών.

Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου, πολλές αρμενικές οργανώσεις και ξένοι ιεραπόστολοι βοήθησαν στην απελευθέρωση αρμενίων γυναικών και παιδιών από τους απαγωγείς τους. Αποστολές σωτηρίας, που πολλές φορές μετατράπηκαν σε ριψοκίνδυνες επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας.

Ανάμεσά τους ήταν και η δανέζα ιεραπόστολος Κάρεν Γέπε, που με τη συνδρομή κάποιων αράβων φυλάρχων, μέχρι το 1928 κατάφερε να σώσει 2.000 περίπου γυναικόπαιδα από τη μουσουλμανική αιχμαλωσία.

Με την αμέριστη συμπαράσταση του υιοθετημένου της γιου Μισάκ, την οικονομική συνδρομή της Κοινωνίας των Εθνών και διεθνών οργανισμών για τα δικαιώματα της γυναίκας, η Κάρεν Γέπε κατάφερε να απελευθερώσει πολλές αρμένισσες ομήρους και να τις φυγαδεύσει σε ασφαλή ιδρύματα σωτηρίας. Κάποιες φορές, μάλιστα, εξαγόραζε τις γυναίκες από τους άραβες «ιδιοκτήτες» τους.

Ένα από τα εμπόδια που αντιμετώπισε συχνά απελευθερώνοντας τις αιχμάλωτες γυναίκες ήταν τα τατουάζ που είχαν πολλές από αυτές στο πρόσωπο, για να διακρίνεται σε ποια φυλή ανήκουν.

Η ίδια σε μία από τις αναφορές της στην Κοινωνία των Εθνών έγραφε: «Οι ψυχολογικές συνέπειες του σημαδέματος των γυναικών είναι συχνά πολύ οδυνηρές. Οι δύσμοιρες αυτές γυναίκες νιώθουν ότι έχουν σημαδευτεί στο πρόσωπο για πάντα. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που πολλές διστάζουν να γυρίσουν στα σπίτια τους. Απλώς, δεν τολμούν να παρουσιαστούν έτσι μπροστά στους συμπατριώτες τους».

Με μεγάλο κουράγιο και απαράμιλλο θάρρος η μεγάλη αυτή φιλάνθρωπος και φίλη των Αρμενίων, που κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας φιλοξενούσε πρόσφυγες στο υπόγειό της και παρείχε βασικές προμήθειες στα καραβάνια της εξορίας, βοήθησε να εγκατασταθούν οι απελευθερωμένες γυναίκες στο Χαλέπι και να ορθοποδήσουν. Συνέβαλε στη δημιουργία νηπιαγωγείων, ιατρείων και στην απασχόληση αυτών των γυναικών με την παραγωγή παραδοσιακών αρμενικών κεντημάτων. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, η αρμενική κοινότητα στο Χαλέπι τίμησε την Κάρεν Γέπε για το έργο της δίνοντας το όνομά της σε σχολείο της παροικίας.

Πολλές εθελόντριες πλήρωσαν ακόμα και με τη ζωή τους για την ανάμειξή τους σε αυτές τις αποστολές σωτηρίας, όπως και πολλές Αρμένισσες που εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, ενώ προσπαθούσαν να αποδράσουν.

 

Πηγές:The Danish Peace Academy www.fredsakademiet.dk

Ινστιτούτο Γενοκτονίας - Εθνική Aκαδημία Eπιστημών Αρμενίας

www.genocide-museum.am Gendercide Watch www.gendercide.org



Share
 

Για να εξασφαλίσουμε τη σωστή λειτουργία του ιστότοπου, μερικές φορές τοποθετούμε μικρά αρχεία δεδομένων στον υπολογιστή σας, τα λεγόμενα «cookies». Οι περισσότεροι μεγάλοι ιστότοποι κάνουν το ίδιο. Περισσότερα...

"Δέχομαι"


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ


διαφήμιση στο αρμενικά

armenian community

Online Επισκέπτες

Έχουμε 8 επισκέπτες συνδεδεμένους